Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 80...ΠΟΛΥ ΛΑΔΙ...ΚΑΙ ΤΗΓΑΝΙΤΑ ΤΙΠΟΤΑ...

Όταν ο άνθρωπος ξεχνάει,κάνει τα πάντα ιδανικά...αυτό είναι κανόνας...
Τη δεκαετία του 80,ξεθωριασμένη πια,την κοσμούν με τρελλά επίθετα,την κάνουν κάτι τέλειο,κάτι ονειρικό...
Ίσως ήταν παιδιά,βολεμένοι,ανέμελοι ή δεν ξέρω τι άλλο,όμως για κάποιους,έστω λίγους,αποτελεί δεκαετία προς αποφυγήν...
Μέσα από ατελείωτες βραδυνές τηλεοπτικές κούφιες πολιτικές κουβέντες,μέσα από στρας και ντισκοτέκ,από χρυσές καδένες σε τριχωτούς λαιμούς,βιντεοκασέτες και βιντεοκλάμπ,κιτς νεοπλουτιλίκι,''μαζονέτες'' και κάμπριο,σακάκια με διπλωμένα μανίκια,λαϊκισμό και παρακμή δεν μπορούν να ξεφυτρώσουν πρίγκιπες και σταχτομπούτες...
Μέσα από διαδηλώσεις για αυξήσεις και ατα,από απεργίες και ευτράπελα και μετακινήσεις με ρέο,μέσα από πλαστικά σημαιάκια,ντουντούκες,βολέματα και απεργίες πείνας στα προπύλαια δεν ξέρω πόσα μπουκέτα λουλούδια προκύπτουν...
Εν πάσει περιπτώσει,οι αναμνήσεις είναι καλές,ο χρόνος λειαίνει τις αιχμές,όμως ας σκεφτούν πριν τοποθετήσουν πολλά ωραία επίθετα για το όποιο παρελθόν,να εξετάσουν που είναι οι ρίζες του ζοφερού παρόντος...ίσως τις ανακαλύψουν στα στρας που ξέμειναν σε κάποιο μπαούλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου