Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ...ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;;;;

Είναι περίπου ένας αιώνας που η ανθρωπότητα κυνηγάει ένα φυσικό υλικό,το πετρέλαιο....Πολύ το χρήμα,τα συμφέροντα,η δύναμη που προκύπτει στα χέρια όποιου το κατέχει....
Εμένα μου εγείρονται κάποια ερωτηματικά...με κυρίαρχο το αν το πετρέλαιο είναι ένα απαραίτητο συστατικό του υπεδάφους,ένα συστατικό για την ομαλή λειτουργία της γης,ένα υλικό πάνω στο οποίο κυλούν οι πλάκες της γης που πατούμε,κάτι σαν αμορτισέρ που χωρίς αυτό γίνονται ευκολότερα σεισμοί ή άλλες γεωλογικού τύπου καταστροφές....
Εμείς παίρνουμε κάθε χρόνο θάλασσες ολόκληρες πετρελαίου από το υπέδαφος,μετά το κάνουμε καπνό...και φυσικά οι λεκάνες που περιείχαν το πετρέλαιο γεμίζουν με νερό...εκτός και αν το πετρέλαιο παράγεται στο υπέδαφος από κάποιοες διαδικασίες χημικές ή άλλες και εξακολουθεί να παράγεται όσο κινείται η γη.....ή εκτός κι αν είναι αποτέλεσμα επεμβάσεν στο υπέδαφος παλαιότερων πολιτισμών(!!!!!!!!!)...αυτό είναι και η πιο τρελλή εκδοχή....
Όπως και να έχει το θέμα,η έξοδος στην επιφάνεια αυτών των τεράστιων ποσοτήτων υλικών από το υπέδαφος μόνο φυσική και απαραίτητη δεν είναι...αν ήταν θα είχε φροντίσει η φύση να το διοχετεύει σε ποταμάκια ή πηγές,όμως δεν το κάνει...Προφανώς για εμάς ήταν η εύκολη λύση για την κατασκευή ενός αμφιβόλλου ποιότητας καταστροφικού πολιτισμού,ο οποίος δεν οδήγησε στην πραγματική ευτυχία,αλλά στην κατ'επίφασιν....
 

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟ ΡΑΪΧ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Την περίοδο της κατοχής έφυγαν για εργασία στη Γερμανία εθελοντικά και με μισθό πάνω από 10000 Έλληνες..
Αναχωρήσεις έγιναν από το 1942 μέχρι και το 1944...
Το περίεργο είναι ότι το θέμα έχει σχεδόν χαθεί,έχει αποσιωπηθεί...
Όλοι μιλάνε για την αποτροπή της επιστάτευσης Ελλήνων για εργασία στη Γερμανία πράγμα που επιτεύχθηκε μέσω διαδηλώσεων.Κανείς όμως δεν ανακινεί το θέμα της εθελοντικής προσφοράς επ αμοιβή εργασίας από Έλληνες προς τη Γερμανία του πολέμου...Βέβαια,ακόμα πιο ομιχλώδες τοπίο υπάρχει για τον αριθμό των Ελλήνων που πολέμησαν με γερμανικά χρώματα,ενταγμένοι σε γερμανικούς σχηματισμούς....με μεγάλο κόπο όποιοι ψάξουν θα βρουν δυο τρεις αναφορές...και δεν μιλάω για συγκεκριμένη γνωστή ομάδα που ακολούθησε τους Γερμανούς μέχρι τα σύνορα Αυστρίας-Σλοβενίας όπου και αιχμαλωτίσθηκε από Συμμάχους...μιλάω για σκόρπιους που εθελοντικά κατατάχθηκαν και πολέμησαν ως Γερμανοί εντος γερμανικών σχηματισμών μιας και δεν είχαν κατορθώσει να φτιάξουν ιδιαίτερο σχηματισμό εξαιτίας του μικρού αριθμού εθελοντών....

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

MOONLIGHT REGGAE....

Είναι στιγμές που λες...τι έχουν φτιάξει οι άνθρωποι...κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το παρακάτω μουσικό κομμάτι....

 

ΕΝΑ ΣΙΝΕΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΡΙΟ....

Ένα μεγάλο γλυφαδιώτικο οικόπεδο...μια οθόνη,πολλές καλοκαιρινές καρέκλες,γαρμπίλι κάτω,ένα μικρό κτίριο για την είσοδο και τα βασικά,μια αυλή καθώς έμπαινες για τις ταμπέλες με τις φωτογραφίες των ταινιών...κι ένα όνομα...ΡΙΟ...εγώ το βρήκα,υπήρχε προφανώς πριν γεννηθώ και θυμάμαι το θείο μου βράδυα να με βάζει στην πίσω άβολη θέση ενός ποδήλατου και να με πηγαίνει στο ΡΙΟ για κέρασμα hot dog...τότε που η Αθήνα δεν ήξερε ούτε τι σημαίνει τοστ,τέλη δεκαετίας του 60....όμως η Γλυφάδα στην οποία υπήρχε το ΡΙΟ είχε ένα ''προνόμιο'' αν μπορεί να ειπωθεί αυτό...να έχει Αμερικάνους της Βάσης του Ελληνικού,οι οποίοι έβλεπαν ταινίες και έτρωγαν hot dog,με μια μυστική υποτίθεται συνταγή σάλτσας...ακόμα θυμάμαι τη μπάρα με τα ψηλά σκαμπώ που στα παιδικά μου μάτια φάνταζαν εικόνες εξωτερικού,μ εκείνον το χάρτη πίσω που ολοκήρωνε την εικόνα σε συνδυασμό με τον αμερικάνικου τύπου φωτισμό της μικρής καντίνας.
Έξω στον μικρό προαύλιο χώρο οι μυρωδιές από τα hot dog ανακατευόντουσαν με τους καπνούς αμερικάνικων τσιγάρων και αρωμάτων που φορούσαν οι πελάτες και πραγματικά μπορούσες να ονειρευτείς ό,τι ήθελες....
Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξα φανατικός σινεφίλ ή έστω θαμώνας...λίγες φορές πήγα ως θεατής...όμως το ΡΙΟ που δεν υπάρχει πια,εκεί στη γωνία Ζέππου και Μιλτιάδου,ήταν ένα σήμα κατατεθέν της γειτονιάς μας,της Γλυφάδας ολόκληρης...κι είμαι σίγουρος πως ακόμα,μυστικά,οι παλιοί θαμώνες που είναι στον ουρανό κάπου έχουν στήσει το ΡΙΟ εκεί πάνω  ή ίσως κι εδώ κάτω,ανάμεσά μας...και τα καλοκαίρια χαζεύουν την οθόνη του τρώγοντας hot dog της μυστικής συνταγής.....

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

ΤΩΝ ΤΕΥΤΟΝΩΝ ΟΙ ΠΟΜΠΕΣ....

Ήρθανε Τεύτονες ξανά
ντυμένοι πένα κι αρχοντιά
με κρεμασμένα των προγόνων τους
τα έργα για βραβεία..
κάποιοι νομίζαν
πως ν αλλάξουνε γινόταν...
και πως μπορεί
να μην κρατάνε πάλι όπλα...
όμως τι κρίμα,
λάθεψαν...
και μέσα απ τα κοστούμια
λαμπύριζαν των ιπποτών
οι εξαρτήσεις...
κάποιοι απόρρησαν..
πως γίνεται
ρωτούσαν...
τόσα να έπαθαν...
και ρούχα
δεν αλλάζουν....
και τότε
μια φωνή
ακούστηκε
σχεδόν από το πουθενά....
''δεν τη φοράνε τη στολή,
μ'αυτήν γεννιούνται''.....

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΜΑΡΚΑ

Τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα είχαν εκτυπωτικές μηχανές όπου τύπωναν ''κατοχικά μάρκα'',με τα οποία πληρωνόντουσαν οι Γερμανοί στρατιώτες κι έπειτα με αυτά έβγαιναν για ψώνια στα μαγαζιά τν Ελλήνων και κυριολεκτικά τα ''σήκωναν''...έπειτα έκαναν πακέτα τα ψώνια και τα έστελναν στη Γερμανία....Τα κατοχικά μάρκα έπρεπε να τα δέχονται υποχρεωτικά τα καταστήματα,ενώ ουσιαστικά ήταν ένα προβληματικό νόμισμα για όποιον το κατείχε και δεν ήταν Γερμανός....
Οι Γερμανοί είχαν βρει κι έναν ακόμα τρόπο να σηκώνουν τα πάντα από τις κατακτημένες χώρες....δεν άρπαζαν μόνο με τα όπλα αλλά και με τυπωμένα χαρτάκια....πάντα εφευρετικοί...Αυτό έκανε τους καταστηματάρχες να αυξάνουν τις τιμές,μιας και τα κατοχικά μάρκα είχαν σταθερή σχέση με τη δραχμή,οι τιμές όμως ανέβαιναν και για τους Έλληνες οι οποίοι φυσικά δεν έτρωγαν από τα πλούσια συσίτια του γερμανικού στρατού (παρεπιπτόντως..τα συσίτια των Γερμανών είχαν ελληνικά προιόντα αρπαγμένα κι αυτά).....έτσι στο τέλος ο ελληνικός λαός κατέληγε τουμπανιασμένος από την πείνα ενώ οι Γερμανοί κοιλαράδες φωτογραφίζονταν στην Ακρόπολη...
Ενοείται πως η ιστορία εκδικείται και το 1945 ήταν η σειρά τους..όμως δεν βρέθηκαν Έλληνες να πάνε στη Γερμανία και να ανταποδώσουν.....οι Έλληνες πήγαν αργότερτα στα εργοστάσια ...και κατοικούσαν στα χάιμ,τα οποία συχνά δεν διέφεραν από τα οικήματα των στρατοπέδων συγκεντρώσεως....