ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΒΡΟΧΕΣ.....

Υπήρχαν παλιές διηγήσεις από τη δεκαετία του ΄60 για μια βροχή που είχε φέρει χώμα απο την Αφρική...όταν αυτές οι βροχές άρχισαν να ξαναεμφανίζονται  τη δεκαετία του ΄90 ,οι αναφορές σ εκείνη την παλιά βροχή γίνονταν για να γεμίσουν τα ρεπορτάζ των τηλεοπτικών σταθμών....όταν όμως αυτοί οι περίεργοι νοτιάδες και οι αφρικανικές βροχές έγιναν τακτικές κανένας δεν μίλησε για το περίεργο του φαινομένου....κάποιοι από εμάς ίσως διαισθανόμασταν το αλλόκοτο και ίσως νοιώθαμε να μας αρρωσταίνει η υγρασία,αλλά δεν καταλαβαίναμε από που μπορεί να προέρχεται όλο αυτό,αυτό που ουσιαστικά τα ΜΜΕ θεωρούσαν κάτι φυσιολογικό....
Η τελευταία δυνατή βροχή,μια βροχή αφρικανική,με χαρακτηριστικό τα διαδοχικά κύματα και τη συνεχή ανατροφοδότηση ,έκανε πολλούς να σκέφτονται ανθρώπινη επέμβαση μέσω συστημάτων τύπου HAARP...και μάλιστα μόλις έγινε κάποιος λόγος για ελληνική ΑΟΖ.....
Δεν ξέρω τι βάση αληθείας έχουν αυτές οι αναφορές,όμως ο κίτρινος ουρανός,το χώμα,η ατελείωτη βροχή και το χαλάζι δεν ''μυρίζουν'' καλά...εμείς ξέραμε νορμάλ βροχές που άρχιζαν από Σεπτέμβριο κι όσες έπεφταν αργότερα υο χειμώνα ήταν αργές,ποτιστικές με μόνο κάποια σύννεφα εδώ κι εκεί να ρίχνουν περισσότερο νερό....περιοχές με κλεισμένα ρέματα είχαν πάντα πρόβλημα μέχρι που έγιναν αγωγοί ομβρίων....όμως αυτό που είδαμε στις 22 Φεβρουαρίου διέφερε...ελπίζω να μελετηθεί επιστημονικά και να δωθούν πειστικές απαντήσεις.....

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.....

Ο ίδιος άνθρωπος που μου είχε διηγηθεί για το Χασάνι (προηγούμενη ανάρτηση),μου μίλησε και για ένα ακόμα περιστατικό της περιόδου της γερμανικής κατοχής...
"Η παραλία από Καλαμάκι μέχρι Γλυφάδα ήταν σπαρμένη με γερμανικές νάρκες που ήταν σε ξύλινα κουτάκια και είχαν έναν πυροκροτητή....εμείς είχαμε μάθει να τις βρίσκουμε στην άμμο και να τις αφοπλίζουμε...έπειτα παίρναμε τη δυναμίτιδα και την πουλάγαμε σε κάποιους που ψάρευαν με δυναμίτιδα και με τα χρήματα ζούσαμε.....'' ...όταν ρώτησα πως και οι Γερμανοί σκοποί δεν τους έβλεπαν..μου απάντησε πως '' οι σκοπιές ήταν συγκεκριμένες κάθε 700 μέτρα...και ήξεραν που να ψάξουν ώστε να μην φαίνονται''....και συνέχισε...''κάποια μέρα ήμουνα με έναν θείο μου και ψάχναμε για νάρκες....εκείνος βρήκε μία και προσπάθησε να την αφοπλίσει,όμως αυτή έσκασε και τον τραυμάτισε σοβαρά...αμέσως σήμανε συναγερμός στους Γερμανούς και ήρθε μια άκατος οπλισμένη εκεί που βρισκόμασταν...όταν πλησίασαν τους είπα πως....φις(ψάρια) εμείς και μπουμ.....δηλαδή πως ψαρεύαμε και έσκασε η νάρκη....οι Γερμανοί έβαλαν τον θείο μου στο σκάφος και τον πήγαν στη Βούλα στο νοσοκομείο.....''
Πρόσφατα βρήκα ένα σχέδιο τέτοιας νάρκης στο διαδίκτυο και κατάλαβα πως ήταν φτιαγμένη.....προφανώς ήταν μια φτηνή κατασκευή και οι Γερμανοί είχαν γεμίσει την περιοχή γύρω από το αεροδρόμιο με τέτοιες νάρκες κατά προσωπικού για να προστατευθούν από επιδρομές σαμποτέρ....

NEVER MY LOVE.....

Ένα τραγούδι που τυχαία ανακάλυψα πρόσφατα...θεωρείται από τα πιο πολυπαιγμένα ραδιοφωνικά και υποθέτω γιατί,είναι το NEVER MY LOVE.....ενα τραγούδι του 1967,τότε που ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν στην κορύφωσή του....και το τραγούδι είναι κομμένο και ραμμένο σε αυτά που θέλει ν ακούσει κάθε στρατιώτης,ίσως και η κοπέλα του που βρίσκεται πίσω στην πατρίδα...είναι σίγουρο πως το τραγούδι είχε ''τρυπήσει'' τον ουρανό Σαϊγκόν......κάποιος αμερικανός στρατιώτης ομολογούσε μάλιστα πως το τραγούδι ήταν από τα καλύτερα πράγματα που του είχαν συμβεί στο Βιετνάμ.....

 

ΣΤΟ Κ.Ψ.Μ ΕΝΟΣ Τ.ΥΓ

Ήταν χειμώνας του 1993 όταν βρέθηκα στρατιώτης ενός Τάγματος Υγειονομικού στα βορειοανατολικά σύνορα.....η εμπειρία δεν ήταν ότι καλύτερο....χαμένος στο ατέλειωτο του στρατοπέδου και τις άπειρες σκοπιές, μέτραγα τα αεροπλάνα το βράδυ στον ουρανό,άκουγα ένα σωρό κουταμάρες από τους συναδέλφους,έτρωγα κρέατα υπηρεσίας,έβλεπα σκυλιά να περιτριγυρνάνε τα ταψιά με τα φαγητά,ζεσταινόμουνα με τις ξυλόσομπες....κουβέντιαζα με κανέναν φίλο χαμένος στα πιο απόμακρα Κ.Ψ.Μ.....
Στο δικό μας μικρό Κ.Ψ.Μ θυμάμαι τα κρύα εκείνα μεσημέρια λίγο πριν το φαγητό τη Vanesa Paradis να παίζει στη μικρή τηλεόραση...αυτό της το τραγούδι δεν το ξέχασα ποτέ και πάντα με πηγαίνει σ εκείνες τις μέρες του 1993......