Τέλη δεκαετίας εβδομήντα...μετά το 1976....Ο γνωστός θεολόγος των γυμνασιακών μας χρόνων,με το φιατάκι από τη μια και οι μαθητές από την άλλη...Η ''ώρα του παιδιού'',όρεξη νάχεις να χαζεύεις τι γίνεται..Έξω από το προαύλιο πουλάει πασατέμπους και στραγάλια ένας ανάπηρος και φυσικά τα σακουλάκια με τα στραγάλια προωθούνται στο πεδίο της μάχης,στην αίθουσα....Όταν γυρίζει ο θεολόγος να γράψει κάτι, τουλάχιστον δυο στραγάλια σκάνε δίπλα του....Παράλλληλα ένας γνωστός ''τσάμπα μάγκας'' κάνει ότι ψέλνει κι αυτό εκνευρίζει τον καθηγητή περισσότερο...
Όταν φτάνει στα όρια του, σταματάει το μάθημα,πάει στο πρώτο θρανίο με κορίτσια και ρωτάει: ''παιδάκι μου από που ακούστηκε ο θόρυβος;;''...και το κοριτσάκι του λέει ''από πίσω κύριε''...και αυτό συνεχίζεται θρανίο-θρανίο μέχρι που πέφτει πάνω σε γνωστά ''μπουμπούκια'' που είχε στιγματίσει κι από άλλα περιστατικά...
Και τότε αρχίζει το ''γλέντι''...Αρπάζει τον ένα με την χερούκλα του και τον αρχίζει στις καρπαζιές στην πλάτη....τον χτύπησε αρκετά αλλά νομίζω πως σταμάτησε γιατί χτύπησε κουδούνι....
Σε παρόμοιο περιστατικό μια άλλη μέρα είχε μπει στο μάτι του κυκλώνα ένα άλλο παιδί που δεν ζει πια...Καθόταν στο μοναδικο παλιού τύπου θρανίο που είχε ενιαίο κάθισμα και τραπεζάκι....όταν του είπε να βγει έξω εκίνος αρνήθηκε γιατί είχε πολλές απουσίες....Τον άρπαξε από το χέρι αλλά ο πιτσιρικάς κρατιόταν από την άλλη άκρη του θρανίου με δύναμη μέχρι που το θρανίο σηκώθηκε όρθιο,σχεδόν ''σούζα'' και νομίζω ότι το χτύπημα του κουδουνιού τον γλύτωσε κι αυτόν....
Όταν φτάνει στα όρια του, σταματάει το μάθημα,πάει στο πρώτο θρανίο με κορίτσια και ρωτάει: ''παιδάκι μου από που ακούστηκε ο θόρυβος;;''...και το κοριτσάκι του λέει ''από πίσω κύριε''...και αυτό συνεχίζεται θρανίο-θρανίο μέχρι που πέφτει πάνω σε γνωστά ''μπουμπούκια'' που είχε στιγματίσει κι από άλλα περιστατικά...
Και τότε αρχίζει το ''γλέντι''...Αρπάζει τον ένα με την χερούκλα του και τον αρχίζει στις καρπαζιές στην πλάτη....τον χτύπησε αρκετά αλλά νομίζω πως σταμάτησε γιατί χτύπησε κουδούνι....
Σε παρόμοιο περιστατικό μια άλλη μέρα είχε μπει στο μάτι του κυκλώνα ένα άλλο παιδί που δεν ζει πια...Καθόταν στο μοναδικο παλιού τύπου θρανίο που είχε ενιαίο κάθισμα και τραπεζάκι....όταν του είπε να βγει έξω εκίνος αρνήθηκε γιατί είχε πολλές απουσίες....Τον άρπαξε από το χέρι αλλά ο πιτσιρικάς κρατιόταν από την άλλη άκρη του θρανίου με δύναμη μέχρι που το θρανίο σηκώθηκε όρθιο,σχεδόν ''σούζα'' και νομίζω ότι το χτύπημα του κουδουνιού τον γλύτωσε κι αυτόν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου