το κατάντημα....

 ....μιας κοινωνίας που φάνηκε ελαστική στη βουρκίλα για πολλά χρόνια,που παρέδωσε τα ιερά της για μια βρωμομεζονέτα,ένα διαμέρισμα με θέα,που πήρε συχνά πτυχία με γλυψίματα,πληρωμή,καφέδες και μπλουτζήν στο ανατολικό μπλοκ,κομματικά τηλέφωνα και άλλα πολλά,που ευτελίστηκε για μια σταθερή,ακούνιτη θέση με μπόλικη μίζα,που δεν νοιάστηκε για το κοινό καλό,που μοίχευσε αβέρτα,που έκτρωσε τα παιδιά της,που περιφρόνησε το δίκαιο για την δική της πάρτη,φαίνεται ήδη.....ο άνεμος που φυσά από τα βρώμικα,από εκείνους που είχαν αιώνιους λόγους να την καταντήσουν,αυτός ο άνεμος κουνάει τους μπερντέδες της ψευτομαιζονέτας που φτιάχτηκε με τρόπο άδικο κι όλες οι αναμνήσεις από τα τσιφτετέλια,τις αρπαχτές,τα γκομενιλίκια,τους χλιδάτους γάμους με τα ακριβά γεύματα και τα λοιπά ξεσαλώματα,όλες αυτές οι αναμνήσεις τρεμοσβήνουν σαν αδύναμο κεράκι.....όταν κόβεις τις ρίζες σου για χάντρες και καθρεφτάκια,αυτά παθαίνεις....και δεν είναι να στενοχωριέσαι για όσους διάλεξαν τον κακό δρόμο,αλλά για όσους βολοδέρνουν με την αληθινή ζωή κι είναι κατατρεγμένοι στ αλήθεια,μη επιδοτούμενοι,μη ροκανίζοντας επιδοτήσεις,αλλά τραβώντας τον καθαρό βίο...γι αυτούς να θλίβεσαι και να προσεύχεσαι...οι λοιποί έχουν κάνει τις επιλογές τους και λαμβάνουν τα οψόνια....