Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΠΑΓΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΝΟΣ ΤΑΧΥΦΑΓΕΙΟΥ....

Δρόμοι έρημοι,χωμένοι και χαμένοι στην αιθαλομίχλη των τζακιών,με διάχυτη την λύπη να αιωρείται με τα μικροσωματίδια,κι ας ειναι η μέρα που γιορτάζουμε την γέννησή Του....
Δίπλα από ένα βενζινάδικο,το ταχυφαγείο,εκφραστής της αμερικανιάς,του όνειρου που ξεφτίζει...
Τα πρόσωπα των εργαζόμενων ''χαμένα'',λυπημένα,μια ακόμα μέρα γιορτής χαμένης στο πουθενά για ένα μεροκάματο....η πελατεία σχεδόν ανύπαρκτη...ένας φουκαράς πενηνταπεντάρης που έμοιαζε διωγμένος,κυνηγημένος,σχεδόν απόκληρος,κάποια παιδιά που ''ροκάναγαν'' ένα χάμπουργκερ ή κάτι τέτοιο, αγορασμένο από το χαρτζηλίκι....
Η άδεια αίθουσα με τα καθίσματα και τις ''ξεθυμασμένες'' διαφημίσεις έδειχναν γυμνό το όνειρο....η κατανάλωση έμοιαζε νάχει φύγει από εκεί και ίσως η λύπη που απέπνεαν οι δρόμοι ήταν από αυτό...από την κηδεία της κατανάλωσης.....το ποια όμως θα ήταν η επόμενη μέρα κανείς δεν γνώριζε...ίσως Εκείνος που γεννήθηκε τέτοια μέρα να ξέρει....ίσως μετά την κήδευση της κατανάλωσης βρεθεί κάτι άλλο να λατρευτεί...κι αυτή τη φορά μπορεί να είναι αληθινό......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου