Για όσους ζούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 80,τίποτα από όσα ακολούθησαν δεν ήταν προβλέψιμο...ουσιαστικά αυτά που συνέβησαν μετά ήταν σχεδόν θαυματουργικά....όσο κι αν αυτό το τότε θαύμα έγινε στις μέρες μας εφιάλτης...
Ενας ολόκληρος κόσμος βολεύτηκε ξαφνικά....γέμισε ο τόπος ακριβά αυτοκίνητα μe κατόχους πολλές φορές ανθρώπους αγνώστου εργασίας....τα χρήματα σχεδόν φύτρωναν σε πολλούς....πακέτα επιδοτήσεων πετούσαν πάνω από κεφάλια....όσο κι αν κάποιοι από εμάς δεν πείραμε ούτε λέπι....
Στην τηλεόραση ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις για μπούρδες....ξύλινη γλώσσα και δικαιώματα εργαζομένων που επιτέλους αποκτούσαν ποιότητα ζωής.....
Βιντεοκασέτες....κατανάλωση....χρυσές καδένες...κάμπριο αυτοκίνητα.....κι έπειτα χλιδάτες εκπομπές...πολλά δώρα...φτηνός δανεισμός....ανοικοδόμηση...πολυτέλειες....κι όλα αυτά σε πήλινα πόδια και κινούμενη άμμο.....
Πως αυτά τα σνομπ βλέμματα είχαν τραφεί ποτέ δεν κατάλαβα...με τι υπόσταση...με ποιά αιδώ είχαν μοιραστεί όλων τα ιμάτια αλλά και των επερχόμενων σε κάποιους;;;;;;;;.....μιας και τα χρήματα της καλοπέρασης ήταν δανεικά,αεριτζίδικα κι αδούλευτα τις περισσότερες φορές.....
Στήθηκε καλά η παγίδα.....η μαγκιά αποδείχτηκε τζούφια....και τα σνομπ βλέμματα άρχισαν να μαζεύονται.....βέβαια τα κομοδινί μαλλιά...τα βαμμένα νυχάκια στα πόδια....και γενικά το ''εγώ'' δεν ξεφουσκώνουν εύκολα...τα δήθεν μπήκαν στο πετσί.....κι ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί κι άλλη δυσκολία για να ξεκολλήσουν.....
Όλο αυτό έμοιαζε σαν μια πορεία από τον γάϊδαρο στον πύραυλο χωρίς ενδιάμεσες στάσεις....και τώρα ήρθαν να ζητήσουν να πάμε πίσω και να περάσουμε από τις στάσεις....ο πύραυλος έμεινε χωρίς καύσιμα.....ωιμέ και τρισαλί...κι άντε φτου κι απ την αρχή......
Ενας ολόκληρος κόσμος βολεύτηκε ξαφνικά....γέμισε ο τόπος ακριβά αυτοκίνητα μe κατόχους πολλές φορές ανθρώπους αγνώστου εργασίας....τα χρήματα σχεδόν φύτρωναν σε πολλούς....πακέτα επιδοτήσεων πετούσαν πάνω από κεφάλια....όσο κι αν κάποιοι από εμάς δεν πείραμε ούτε λέπι....
Στην τηλεόραση ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις για μπούρδες....ξύλινη γλώσσα και δικαιώματα εργαζομένων που επιτέλους αποκτούσαν ποιότητα ζωής.....
Βιντεοκασέτες....κατανάλωση....χρυσές καδένες...κάμπριο αυτοκίνητα.....κι έπειτα χλιδάτες εκπομπές...πολλά δώρα...φτηνός δανεισμός....ανοικοδόμηση...πολυτέλειες....κι όλα αυτά σε πήλινα πόδια και κινούμενη άμμο.....
Πως αυτά τα σνομπ βλέμματα είχαν τραφεί ποτέ δεν κατάλαβα...με τι υπόσταση...με ποιά αιδώ είχαν μοιραστεί όλων τα ιμάτια αλλά και των επερχόμενων σε κάποιους;;;;;;;;.....μιας και τα χρήματα της καλοπέρασης ήταν δανεικά,αεριτζίδικα κι αδούλευτα τις περισσότερες φορές.....
Στήθηκε καλά η παγίδα.....η μαγκιά αποδείχτηκε τζούφια....και τα σνομπ βλέμματα άρχισαν να μαζεύονται.....βέβαια τα κομοδινί μαλλιά...τα βαμμένα νυχάκια στα πόδια....και γενικά το ''εγώ'' δεν ξεφουσκώνουν εύκολα...τα δήθεν μπήκαν στο πετσί.....κι ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί κι άλλη δυσκολία για να ξεκολλήσουν.....
Όλο αυτό έμοιαζε σαν μια πορεία από τον γάϊδαρο στον πύραυλο χωρίς ενδιάμεσες στάσεις....και τώρα ήρθαν να ζητήσουν να πάμε πίσω και να περάσουμε από τις στάσεις....ο πύραυλος έμεινε χωρίς καύσιμα.....ωιμέ και τρισαλί...κι άντε φτου κι απ την αρχή......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου