Ένας παγκόσμιος πόλεμος σχεδόν χωρίς ουσιαστικό λόγο και χωρίς αποτέλεσμα,που οδήγησε σε ταλαιπωρίες όλων των ειδών τους Ευρωπαίους κυρίως...και τους Ασιάτες κατά δεύτερον...
Αυτό ήταν ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος....
Η μάχη του Στάλινγκραντ υπήρξε ένα τεράστιο ιστορικό δίδαγμα...
Ο Χίτλερ εκτός από τη δύναμη του στρατού είχε μεγάλο ''κόλλημα'' και με το μη επιστητό,είχε μέντιουμ να τον συμβουλεύουν και γενικά τον τρααβούσε η παραιστορία,το άγνωστο,το ανεξήγητο...
Αν και ένα μέντιουμ τον είχε προειδοποιήσει πως πρέπει να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του μέχρι το 1943 γιατί μετά η τύχη του άλλαζε,εκείνος δεν άκουσε...και βέβαια εκεί στις αρχές του 1943 είχε τα δυο γεγονότα στο Στάλινγκραντ και το Ελ Αλαμέιν....
Το Στάλινγκραντ ήταν το μεγάλο του ''κόλλημα'' γιατί έφερε το όνομα του Στάλιν και προφανώς πίστευε υπερβατικά πως αν νικούσε την πόλη με το όνομα του αντιπάλου θα νικούσε και τον πόλεμο....
Μπορούσε να είχε παρακάμψει την πόλη,να είχε κινηθεί διαφορετικά προς τα πετρέλαια του Μπακού,μπορούσε επίσης να είχε υποχωρήσει ,να είχε γλυτώσει μισό εκατομμύριο στρατιώτες....κι όμως δεν έκανε πίσω και καταστράφηκε.....
Το δίδαγμα από αυτό είναι πως σε συνθήκες τέτοιου αγώνα,πάντα προτιμάς τη μικρότερη απώλεια....την απώλεια που θα σου δώσει την ευκαιρία να ξαναποκτήσεις δυνάμεις και να ξαναγίνεις υπολογίσιμος....το ''δεν κάνω πίσω'' σε τέτοιες περιπτώσεις είναι στρατηγική και τακτική ανοησία....και φυσικά το όλον γεγονός είναι και μάθημα ζωής και όχο μόνο πολέμου....
Αυτό ήταν ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος....
Η μάχη του Στάλινγκραντ υπήρξε ένα τεράστιο ιστορικό δίδαγμα...
Ο Χίτλερ εκτός από τη δύναμη του στρατού είχε μεγάλο ''κόλλημα'' και με το μη επιστητό,είχε μέντιουμ να τον συμβουλεύουν και γενικά τον τρααβούσε η παραιστορία,το άγνωστο,το ανεξήγητο...
Αν και ένα μέντιουμ τον είχε προειδοποιήσει πως πρέπει να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του μέχρι το 1943 γιατί μετά η τύχη του άλλαζε,εκείνος δεν άκουσε...και βέβαια εκεί στις αρχές του 1943 είχε τα δυο γεγονότα στο Στάλινγκραντ και το Ελ Αλαμέιν....
Το Στάλινγκραντ ήταν το μεγάλο του ''κόλλημα'' γιατί έφερε το όνομα του Στάλιν και προφανώς πίστευε υπερβατικά πως αν νικούσε την πόλη με το όνομα του αντιπάλου θα νικούσε και τον πόλεμο....
Μπορούσε να είχε παρακάμψει την πόλη,να είχε κινηθεί διαφορετικά προς τα πετρέλαια του Μπακού,μπορούσε επίσης να είχε υποχωρήσει ,να είχε γλυτώσει μισό εκατομμύριο στρατιώτες....κι όμως δεν έκανε πίσω και καταστράφηκε.....
Το δίδαγμα από αυτό είναι πως σε συνθήκες τέτοιου αγώνα,πάντα προτιμάς τη μικρότερη απώλεια....την απώλεια που θα σου δώσει την ευκαιρία να ξαναποκτήσεις δυνάμεις και να ξαναγίνεις υπολογίσιμος....το ''δεν κάνω πίσω'' σε τέτοιες περιπτώσεις είναι στρατηγική και τακτική ανοησία....και φυσικά το όλον γεγονός είναι και μάθημα ζωής και όχο μόνο πολέμου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου