Μιλάμε για το χθες,για το τώρα,για το αύριο,θέτοντας όρια στον χρόνο,τη στιγμή που ουσιαστικό ΤΩΡΑ δεν υπάρχει...πριν το σκεφθείς έχει γίνει παρελθόν...άρα η μαθηματική σκέψη γίνεται ανέκδοτο...ουσιαστικά ζούμε σε ένα ενιαίο χρόνο...εκεί που τα προηγούμενα συναντούν τα τωρινά και ''μαγειρεύουν'' τα επόμενα...είναι ένα υπερβατικό γαϊτανάκι που όσοι σκέφτονται πέραν των μαθηματικών τρόπων το αναγνωρίζουν εύκολα...η μαθηματική σκέψη είναι συνήθως για όσους δεν αντιλαμβάνονται το όλον,το μη έχον ανάγκη αποδείξεων...ο Δημιουργός δεν μπορεί να σκέφθηκε με κομπιουτεράκι....μια σκέψη του ήταν αρκετή για να φτιαχθεί το τέλειο...αυτό που οι άλλοι κάθονται να αναλύσουν και να βρουν τις αναλογίες του...έτσι και οι υπερβατικοί...δεν βρίσκουν λόγο εξήγησης του γιατί π.χ το λεμόνι είναι κίτρινο....τους φτάνει που ευωδιάζει και τους αρκεί να το στίψουν και να ευχαριστηθούν το χυμό του στο φαγητό τους.....όσο για τον χρόνο σκεφθείτε το....το παρόν σας γίνεται σε χρόνο μη αντιληπτό,παρελθόν....το μόνο που μένει είναι η ποιότητα των γεγονότων που εξελίχθηκαν κι άφησαν την αύρα τους πίσω τους,γιατί είναι αυτά που θα κλωσήσουν το μέλλον....τον μέλλοντα χρόνο που θα έρθει ή ως εκδικητής εξισορροπητής ή ως χρόνος ανταμοιβής....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου