Τρεις μέρες βροχή....και βροχή στα Σαββατοκύριακα που τα μαγαζιά άνοιξαν για να τζιράρουν υποτίθεται....κι όμως ήταν σαν κάποιος να έλεγε πως όλα αυτά είναι χωρίς νόημα...πως πρέπει να δούμε και τον έσω άνθρωπο....δεν ξέρω πόσοι έπιασαν το μήνυμα αλλά ήταν σαφές...σαφέστερο δεν γίνεται....τόσα χρόνια μόνο κατανάλωση....κάποια στιγμή ό,τι δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι το αναλαμβάνει το Θείον...υποχρεωτικά.......
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ....
Η Αμερική προφανώς δεν ήταν άγνωστος τόπος για τους αρχαίους Έλληνες.....
Οι Ινδιάνοι Ναβάχο πιθανότατα έχουν πάρει αυτό το όνομα από την ελληνική λέξη ναυαγός,ενώ αρχαιότητες ελληνικής καταγωγής ακούγεται πως έχουν βρεθεί στην Αμερική αλλά έχουν ''κουκουλωθεί''....
Μόλις πέφτει το Βυζάντιο το 1453 οι μορφωμένοι άνθρωποι της Πόλης καταφεύγουν στη Δύση με πολύ υλικό πολιτισμού μαζί τους....
Υποθέτω πως κάποια τέτοια ιστορία κρύβει η ανακάλυψη της Άμερικής από τον Κολόμβο...
Χάρτες από τα σεντούκια της Πόλης κατέληξαν να οδηγήσουν τις ισπανικές γαλέρες δυτικά,λίγα χρόνια μετά την πτώση....
Λέγεται πως ο Κολόμβος υπέγραφε με ελληνικούς χαρακτήρες και πως έγραφε στον αδερφό του στην ελληνική γλώσσα....
Η φιλολογία στο θέμα αυτό θυμίζει θολό τοπίο,όμως η δική μου διαίσθηση μου λέει πως χάρτες από τα βυζαντινά σεντούκια ήταν οι οδηγοί...θα μου πείτε γιατί δεν είχαν κάνει το ταξίδι οι Βυζαντινοί....μα οι Βυζαντινοί δεν είχαν λόγους να πλέυσουν δυτικά τη στιγμή μάλιστα που τα τελευταία χρόνια ύπαρξης της αυτοκρατορίας τους είχαν να αντιμετωπήσουν σοβαρά προβήματα με εχθρικές επιδρομές....προβλήματα που φυσικά δεν αντιμετώπηζαν οι Ισπανοί βασιληάδες......
Οι Ινδιάνοι Ναβάχο πιθανότατα έχουν πάρει αυτό το όνομα από την ελληνική λέξη ναυαγός,ενώ αρχαιότητες ελληνικής καταγωγής ακούγεται πως έχουν βρεθεί στην Αμερική αλλά έχουν ''κουκουλωθεί''....
Μόλις πέφτει το Βυζάντιο το 1453 οι μορφωμένοι άνθρωποι της Πόλης καταφεύγουν στη Δύση με πολύ υλικό πολιτισμού μαζί τους....
Υποθέτω πως κάποια τέτοια ιστορία κρύβει η ανακάλυψη της Άμερικής από τον Κολόμβο...
Χάρτες από τα σεντούκια της Πόλης κατέληξαν να οδηγήσουν τις ισπανικές γαλέρες δυτικά,λίγα χρόνια μετά την πτώση....
Λέγεται πως ο Κολόμβος υπέγραφε με ελληνικούς χαρακτήρες και πως έγραφε στον αδερφό του στην ελληνική γλώσσα....
Η φιλολογία στο θέμα αυτό θυμίζει θολό τοπίο,όμως η δική μου διαίσθηση μου λέει πως χάρτες από τα βυζαντινά σεντούκια ήταν οι οδηγοί...θα μου πείτε γιατί δεν είχαν κάνει το ταξίδι οι Βυζαντινοί....μα οι Βυζαντινοί δεν είχαν λόγους να πλέυσουν δυτικά τη στιγμή μάλιστα που τα τελευταία χρόνια ύπαρξης της αυτοκρατορίας τους είχαν να αντιμετωπήσουν σοβαρά προβήματα με εχθρικές επιδρομές....προβλήματα που φυσικά δεν αντιμετώπηζαν οι Ισπανοί βασιληάδες......
ΤΑ ΠΑΓΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΝΟΣ ΤΑΧΥΦΑΓΕΙΟΥ....
Δρόμοι έρημοι,χωμένοι και χαμένοι στην αιθαλομίχλη των τζακιών,με διάχυτη την λύπη να αιωρείται με τα μικροσωματίδια,κι ας ειναι η μέρα που γιορτάζουμε την γέννησή Του....
Δίπλα από ένα βενζινάδικο,το ταχυφαγείο,εκφραστής της αμερικανιάς,του όνειρου που ξεφτίζει...
Τα πρόσωπα των εργαζόμενων ''χαμένα'',λυπημένα,μια ακόμα μέρα γιορτής χαμένης στο πουθενά για ένα μεροκάματο....η πελατεία σχεδόν ανύπαρκτη...ένας φουκαράς πενηνταπεντάρης που έμοιαζε διωγμένος,κυνηγημένος,σχεδόν απόκληρος,κάποια παιδιά που ''ροκάναγαν'' ένα χάμπουργκερ ή κάτι τέτοιο, αγορασμένο από το χαρτζηλίκι....
Η άδεια αίθουσα με τα καθίσματα και τις ''ξεθυμασμένες'' διαφημίσεις έδειχναν γυμνό το όνειρο....η κατανάλωση έμοιαζε νάχει φύγει από εκεί και ίσως η λύπη που απέπνεαν οι δρόμοι ήταν από αυτό...από την κηδεία της κατανάλωσης.....το ποια όμως θα ήταν η επόμενη μέρα κανείς δεν γνώριζε...ίσως Εκείνος που γεννήθηκε τέτοια μέρα να ξέρει....ίσως μετά την κήδευση της κατανάλωσης βρεθεί κάτι άλλο να λατρευτεί...κι αυτή τη φορά μπορεί να είναι αληθινό......
Δίπλα από ένα βενζινάδικο,το ταχυφαγείο,εκφραστής της αμερικανιάς,του όνειρου που ξεφτίζει...
Τα πρόσωπα των εργαζόμενων ''χαμένα'',λυπημένα,μια ακόμα μέρα γιορτής χαμένης στο πουθενά για ένα μεροκάματο....η πελατεία σχεδόν ανύπαρκτη...ένας φουκαράς πενηνταπεντάρης που έμοιαζε διωγμένος,κυνηγημένος,σχεδόν απόκληρος,κάποια παιδιά που ''ροκάναγαν'' ένα χάμπουργκερ ή κάτι τέτοιο, αγορασμένο από το χαρτζηλίκι....
Η άδεια αίθουσα με τα καθίσματα και τις ''ξεθυμασμένες'' διαφημίσεις έδειχναν γυμνό το όνειρο....η κατανάλωση έμοιαζε νάχει φύγει από εκεί και ίσως η λύπη που απέπνεαν οι δρόμοι ήταν από αυτό...από την κηδεία της κατανάλωσης.....το ποια όμως θα ήταν η επόμενη μέρα κανείς δεν γνώριζε...ίσως Εκείνος που γεννήθηκε τέτοια μέρα να ξέρει....ίσως μετά την κήδευση της κατανάλωσης βρεθεί κάτι άλλο να λατρευτεί...κι αυτή τη φορά μπορεί να είναι αληθινό......
ΟΙ ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΩΝ ΑΧΟΡΤΑΓΩΝ...
Αυτοί που λειτούργησαν τόσο ελεεινά αχόρταγα όλα αυτά τα χρόνια και ανάγκασαν μια ολόκληρη κοινωνία να ταλαιπωρηθεί,αυτοί οι ομόκεντροι κύκλοι ανθρώπων με χαμηλή αίσθηση της συνολικής προσπάθειας,αυτοί που είναι αδιάφοροι ακόμα και για τα παιδιά τους που φεύγουν στο εξωτερικό,σ 'αυτούς πρέπει το σύμπαν,το Θείον....να τους δείξει επιτέλους τι έκαναν ,να τους ''κουνήσει'' μήπως και πριν φύγουν απ αυτό τον μάταιο κόσμο καταλάβουν κάτι....
ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ....
Ένας διαφορετικός λόγος....δεν θα πω ποιός,γιατί,που....ας ψαξει ο καθένας μόνος του...
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ....
Η διαστροφή της δυτικής κοινωνίας αλλά και της ελληνικής,που τριάντα χρόνια ζούσε ένα βλακώδες όνειρο για ποιότητα ζωής βασισμένης στα πολλά που θα κατανάλωνε,μοιάζει να δέχεται ισχυρά πλήγματα....Η κατανάλωση που προκαλεί δήθεν χαρά αφού χωρίς αυτήν δεν μπορεί κανένας να χαρεί,ένα μοντέλο που παρακάμπτει τον άνθρωπο και τον υποδουλώνει στην ύλη,ταράσει και την ίδια την ισορροπία της φύσης..Όλο αυτό μοιάζει με σκόπιμη ενέργεια για να πάψει ο άνθρωπός να ασχολείται με τον έσω εαυτό και να ασχολείται μόνο με όσα έχουν παροδική αξία....
Ίσως τα γεγονότα που άλλοι-ξανά- έχουν σχεδιάσει για να μας πονέσουν,να αποτελέσουν την αρχή για μια καινούργια αντίληψη,για όσους μπορούν ακόμα να το αντιληφθούν...Τα τριάντα χρόνια ύβρεως προς το σύμπαν...τριάντα χρόνια άκρατης βλακείας, ίσως χρειαστούν πόνο για να ξεπληρωθούν....όμως αυτή η δυσκολία οδηγεί σε επίγνωση,σε ταπείνωση και σε νέα,καλύτερη αρχή....
Ίσως τα γεγονότα που άλλοι-ξανά- έχουν σχεδιάσει για να μας πονέσουν,να αποτελέσουν την αρχή για μια καινούργια αντίληψη,για όσους μπορούν ακόμα να το αντιληφθούν...Τα τριάντα χρόνια ύβρεως προς το σύμπαν...τριάντα χρόνια άκρατης βλακείας, ίσως χρειαστούν πόνο για να ξεπληρωθούν....όμως αυτή η δυσκολία οδηγεί σε επίγνωση,σε ταπείνωση και σε νέα,καλύτερη αρχή....
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
BABY,YOU'RE OUT OF TIME....
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ....
Δεν ξέρω άν είναι ζήτημα πεπρωμένου,αν τούτα εδώ τα χώματα ξέρουν να εκδικούνται συμπαντικά ή τι ακριβώς συμβαίνει,όμως το σίγουρο είναι πως όταν οι κορυφαίοι των αντιπάλων θέλησαν να μας επιτεθούν διαδοχικά το 1940 και 1941,σύντομα ''έφαγαν τα κεφάλια τους''....
Δεν άργησαν να έρθουν οι ήττες τους σε Βόρεια Αφρική και Στάλιγκραντ....
Φυσικά πήραν ένα σχετικό μάθημα,όμως ο σκληρός πυρήνας της σκεψης τους είναι αναλείωτος.....και τώρα αποφάσισε το ίδιο παιχνίδι αλλά με άλλα όπλα...
Όμως τώρα θα φανεί,αν όντως ισχύει,πως τούτος ο τόπος τιμωρεί.....τιμωρεί το παρελθόν που κουβαλάει,η ρίζα του δέντρου...και είναι αυτό που οι βόρειοι δεν θα καταλάβουν ποτέ...την κυκλικότητα της ζωής και της ιστορίας.....
Δεν άργησαν να έρθουν οι ήττες τους σε Βόρεια Αφρική και Στάλιγκραντ....
Φυσικά πήραν ένα σχετικό μάθημα,όμως ο σκληρός πυρήνας της σκεψης τους είναι αναλείωτος.....και τώρα αποφάσισε το ίδιο παιχνίδι αλλά με άλλα όπλα...
Όμως τώρα θα φανεί,αν όντως ισχύει,πως τούτος ο τόπος τιμωρεί.....τιμωρεί το παρελθόν που κουβαλάει,η ρίζα του δέντρου...και είναι αυτό που οι βόρειοι δεν θα καταλάβουν ποτέ...την κυκλικότητα της ζωής και της ιστορίας.....
ΟΙ ΝΕΟΙ ΓΚΑΣΤΑΡΜΠΑΪΤΕΡ.....
Ήταν τέλη της δεκαετίας του 50 όταν άρχισαν πολλοί Έλληνες να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό,κουρασμένοι από τη μιζέρια που ήταν πραγματική αλλά και υπερεκτιμημένη....η προηγούμενη γενιά μεταναστών είχε γυρίσει πίσω στα χρόνια του 30 πιεσμένη από το οικονομικό κραχ ή είχε ενσωματωθεί,κυρίως στις Ηνωμένες πολιτείες....
Τώρα οι Έλληνες πήγαιναν στην Αυστραλία,στα ορυχεία του Βελγίου,στα εργοστάσια της Γερμανίας και στις Ηνωμένες Πολιτείες....
Οι περισσότεροι πρόκοψαν,έκαναν περιουσίες και γύρισαν πίσω ή έμειναν εκεί και ενσωματώθηκαν στις ξένες κοινωνίες...
Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια και πάλι ο ελληνισμός ξενιτεύεται...τώρα μορφωμένος,με προσόντα πολύ περισσότερα από τους ντόπιους...
Όλο αυτό μου θυμίζει τη μαγιά στο ψωμί....όταν η μαγιά χάνει τη δύναμή της πρέπει να ξαναβρεθεί άλλη μαγιά...πρέπει να ξανα πάνε νεόι μετανάστες στις χώρες αυτές...να τις μπολιάσουν.....
Τώρα οι Έλληνες πήγαιναν στην Αυστραλία,στα ορυχεία του Βελγίου,στα εργοστάσια της Γερμανίας και στις Ηνωμένες Πολιτείες....
Οι περισσότεροι πρόκοψαν,έκαναν περιουσίες και γύρισαν πίσω ή έμειναν εκεί και ενσωματώθηκαν στις ξένες κοινωνίες...
Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια και πάλι ο ελληνισμός ξενιτεύεται...τώρα μορφωμένος,με προσόντα πολύ περισσότερα από τους ντόπιους...
Όλο αυτό μου θυμίζει τη μαγιά στο ψωμί....όταν η μαγιά χάνει τη δύναμή της πρέπει να ξαναβρεθεί άλλη μαγιά...πρέπει να ξανα πάνε νεόι μετανάστες στις χώρες αυτές...να τις μπολιάσουν.....
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1944......
Ο Δεκέμβρης του 44 υπήρξε η αρχή πολλών δεινών που φτάνουν ακόμα και μέχρι σήμερα.....
Οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς,φυσικά όχι φοβούμενοι την τρομερή μας αντίσταση αλλά τρέμοντας μην εγκλωβισθούν από τον επελαύνοντα στα Βαλκάνια κόκκινο στρατό,ο οποίος είχε καταφέρει να τους ξεφτυλίσει κυριολεκτικά τον Αύγουστο του 1944 σε μια αστραπιαία κίνησή του προς τη Ρουμανία,όπου πραγματικά εξαφάνισε τη γερμανική 6η στρατιά (αυτή η 6η στρατιά έχει στοιχειώσει το γερμανικό στρατό)....
Μάλιστα λέγεται πως υπήρξε συμφωνία με τους Βρετανούς ώστε οι Γερμανοί να μην παρενοχληθούν κατά τη φυγή τους προς βορράν...γενικά τότε υπήρξαν πολλές ''συμφωνίες'' και θα το δείτε από τον οπλισμό και τα κράνη που έφεραν κάποιοι από τους μαχητές των Δεκεμβριανών..(κράνη γερμανικά,αντιαρματικά panzerfaust κλπ προιόντα των βιομηχανιών του Ρουρ..)...
Οι Γερμανοί στο βάθος πίστευαν πως μπορεί ο πόλεμος να ξαναγυρίσει υπέρ τους γι αυτό εξακολουθούσαν να έχουν προπαγανδιστικές εκπομπές στα ελληνικά, που μεταδίδονταν από τη Βιέννη και το Μπρεσλάου της Σιλεσίας.....παράλληλα είχαν αφήσει ανθρώπους τους με χρήματα και πομπούς εδώ, αλλά και στρατιώτες τους μέσα σε ανταρτικά σώματα..(δήθεν αντιχιτλερικούς) για τους οποίους υπάρχουν κάποιες αναφορές πως ήταν οι καλύτεροι σφάχτες όταν τους δινόταν η ευκαιρία....
Ένα σημαντικό γεγονός που είχε προηγηθεί του Δεκέμβρη ήταν αυτό της ''πηγάδας του Μελιγαλά''...εκεί όπου χύθηκε το πρώτο αίμα,που έγινε η σπορά για τον εμφύλιο.....
Σημαντικό επίσης το ότι μια κάστα μεγαλοσχημόνων που είχαν συνεργαστεί με τον κατακτητή και έψαχναν τώρα καινούργια αφεντικά αγωνιούσε για την πιθανή πληρωμή από τον λαό και είχε κάθε λόγο να κάνει τα πάντα για να μη συμβεί αυτό...και πραγματικά είχε πολλούς τρόπους να τα καταφέρει...
Με όλα αυτά παρόντα και με άλλα πολλά περισσότερα,ήταν πολύ εύκολο η διαδήλωση εκείνου του Δεκέμβρη να καταλήξει σε αιματοχυσία.....
Υπάρχουν υπόνοιες πως οι Γερμανοί ήθελαν μια τέτοια κατάσταση που θα δημιουργούσε πρόβλημα στους Άγγλους...μια άλλη ομάδα συμφερόντων προφανώς θα γλύτωνε με την αναμπουμπούλα που θα γινόταν....κάποιοι άλλοι πίστευαν πως θα αρπάξουν την εξουσία....και εν πάσει περιπτώσει πολλοί ονειρεύονταν πολλά εκείνες τις μέρες,μέρες ρευστότητας και μετάβασης προς κάτι νέο....
Σίγουρα εκείνοι που έπεσαν στη μεγαλύτερη παγίδα ήταν οι Άγγλοι,οι οποίοι δρομολόγησαν με ακρίβεια και με οδηγούς ντόπια ξεφτέρια,την έξοδό τους από την Ελλάδα,μια έξοδο που ολοκληρώθηκε ουσιαστικά εικοσιπέντε χρόνια αργότερα....
Εκείνοι που ωφελήθηκαν έντονα ήταν όσα θα καλούνταν να πληρώσουν για τα έργα τους την περίοδο 1941 έως 1944...και που φυσικά ξεχάστηκαν μέσα στη δίνη των γεγονότων......όταν ένας ολόκληρος λαός δεν ξέρει την άλλη μέρα αν θα ζει ή όχι...το τελευταίο που τον ενδιέφερε ήταν να δικάσει κάποιους που πλούτισαν εις βάρος του....κυρίαρχο ήταν το να ζήσει.....
Οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς,φυσικά όχι φοβούμενοι την τρομερή μας αντίσταση αλλά τρέμοντας μην εγκλωβισθούν από τον επελαύνοντα στα Βαλκάνια κόκκινο στρατό,ο οποίος είχε καταφέρει να τους ξεφτυλίσει κυριολεκτικά τον Αύγουστο του 1944 σε μια αστραπιαία κίνησή του προς τη Ρουμανία,όπου πραγματικά εξαφάνισε τη γερμανική 6η στρατιά (αυτή η 6η στρατιά έχει στοιχειώσει το γερμανικό στρατό)....
Μάλιστα λέγεται πως υπήρξε συμφωνία με τους Βρετανούς ώστε οι Γερμανοί να μην παρενοχληθούν κατά τη φυγή τους προς βορράν...γενικά τότε υπήρξαν πολλές ''συμφωνίες'' και θα το δείτε από τον οπλισμό και τα κράνη που έφεραν κάποιοι από τους μαχητές των Δεκεμβριανών..(κράνη γερμανικά,αντιαρματικά panzerfaust κλπ προιόντα των βιομηχανιών του Ρουρ..)...
Οι Γερμανοί στο βάθος πίστευαν πως μπορεί ο πόλεμος να ξαναγυρίσει υπέρ τους γι αυτό εξακολουθούσαν να έχουν προπαγανδιστικές εκπομπές στα ελληνικά, που μεταδίδονταν από τη Βιέννη και το Μπρεσλάου της Σιλεσίας.....παράλληλα είχαν αφήσει ανθρώπους τους με χρήματα και πομπούς εδώ, αλλά και στρατιώτες τους μέσα σε ανταρτικά σώματα..(δήθεν αντιχιτλερικούς) για τους οποίους υπάρχουν κάποιες αναφορές πως ήταν οι καλύτεροι σφάχτες όταν τους δινόταν η ευκαιρία....
Ένα σημαντικό γεγονός που είχε προηγηθεί του Δεκέμβρη ήταν αυτό της ''πηγάδας του Μελιγαλά''...εκεί όπου χύθηκε το πρώτο αίμα,που έγινε η σπορά για τον εμφύλιο.....
Σημαντικό επίσης το ότι μια κάστα μεγαλοσχημόνων που είχαν συνεργαστεί με τον κατακτητή και έψαχναν τώρα καινούργια αφεντικά αγωνιούσε για την πιθανή πληρωμή από τον λαό και είχε κάθε λόγο να κάνει τα πάντα για να μη συμβεί αυτό...και πραγματικά είχε πολλούς τρόπους να τα καταφέρει...
Με όλα αυτά παρόντα και με άλλα πολλά περισσότερα,ήταν πολύ εύκολο η διαδήλωση εκείνου του Δεκέμβρη να καταλήξει σε αιματοχυσία.....
Υπάρχουν υπόνοιες πως οι Γερμανοί ήθελαν μια τέτοια κατάσταση που θα δημιουργούσε πρόβλημα στους Άγγλους...μια άλλη ομάδα συμφερόντων προφανώς θα γλύτωνε με την αναμπουμπούλα που θα γινόταν....κάποιοι άλλοι πίστευαν πως θα αρπάξουν την εξουσία....και εν πάσει περιπτώσει πολλοί ονειρεύονταν πολλά εκείνες τις μέρες,μέρες ρευστότητας και μετάβασης προς κάτι νέο....
Σίγουρα εκείνοι που έπεσαν στη μεγαλύτερη παγίδα ήταν οι Άγγλοι,οι οποίοι δρομολόγησαν με ακρίβεια και με οδηγούς ντόπια ξεφτέρια,την έξοδό τους από την Ελλάδα,μια έξοδο που ολοκληρώθηκε ουσιαστικά εικοσιπέντε χρόνια αργότερα....
Εκείνοι που ωφελήθηκαν έντονα ήταν όσα θα καλούνταν να πληρώσουν για τα έργα τους την περίοδο 1941 έως 1944...και που φυσικά ξεχάστηκαν μέσα στη δίνη των γεγονότων......όταν ένας ολόκληρος λαός δεν ξέρει την άλλη μέρα αν θα ζει ή όχι...το τελευταίο που τον ενδιέφερε ήταν να δικάσει κάποιους που πλούτισαν εις βάρος του....κυρίαρχο ήταν το να ζήσει.....
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ.......
Η συγκέντρωση πληθυσμού στις πόλεις ήταν ένα φαινόμενο γνωστό από την αρχαιότητα αλλά και τον ευρωπαικό μεσαίωνα....υπήρχε η ανάγκη προστασίας από επιδρομές και κινδύνους...όμως η έκρηξη αστυφιλίας των τελευταίων πενήντα χρόνων είχε άλλα κίνητρα,άλλους σκοπούς και άλλα επακόλουθα...
Κατ' αρχήν κόσμος περιορισμένος στα όρια μιας τσιμεντούπολης είναι εύκολα ελεγχόμενος,επίσης είναι αποκομμένος από τις πηγές παραγωγής αγαθών και προφανώς εξαρτώμενος.....οι εταιρείες πώλησης προιόντων έχουν πολύ μικρότερο κόστος διανομής των προιόντων τους στα όρια μιας πόλης ενώ περιορίζουν τον ανταγωνισμό μιας και οι πιθανοί ανταγωνιστές και παραγωγοί αγαθών βρίσκονται πλέον στιβαγμένοι σε ελεεινά διαμερίσματα...
Οι κάτοικοι της πόλης είναι ένας εξαιρετικά ευάλωτος και ευκολοδιοίκητος πληθυσμός....δεν έρχεται σε επαφή με το χώμα,δεν γειώνεται και ο ψυχισμός φορτώνεται αρνητικά μη βλέποντας ήλιο κι ουρανό....ενώ παράλληλα δέχεται έναν τρελλό βομβαρδισμό ακτινοβολιών που εγκλωβίζονται στα ντουβάρια και τελικά στο σώμα των ανθρώπων.....
Όλα αυτά δείχνουν πως βολεύει την όποια επιβολή η ύπαρξη τέτοιων πληθυσμών...τώρα αν όλο αυτό έγινε τυχαία ή όχι θα το δείξει η ιστορία.....
Κατ' αρχήν κόσμος περιορισμένος στα όρια μιας τσιμεντούπολης είναι εύκολα ελεγχόμενος,επίσης είναι αποκομμένος από τις πηγές παραγωγής αγαθών και προφανώς εξαρτώμενος.....οι εταιρείες πώλησης προιόντων έχουν πολύ μικρότερο κόστος διανομής των προιόντων τους στα όρια μιας πόλης ενώ περιορίζουν τον ανταγωνισμό μιας και οι πιθανοί ανταγωνιστές και παραγωγοί αγαθών βρίσκονται πλέον στιβαγμένοι σε ελεεινά διαμερίσματα...
Οι κάτοικοι της πόλης είναι ένας εξαιρετικά ευάλωτος και ευκολοδιοίκητος πληθυσμός....δεν έρχεται σε επαφή με το χώμα,δεν γειώνεται και ο ψυχισμός φορτώνεται αρνητικά μη βλέποντας ήλιο κι ουρανό....ενώ παράλληλα δέχεται έναν τρελλό βομβαρδισμό ακτινοβολιών που εγκλωβίζονται στα ντουβάρια και τελικά στο σώμα των ανθρώπων.....
Όλα αυτά δείχνουν πως βολεύει την όποια επιβολή η ύπαρξη τέτοιων πληθυσμών...τώρα αν όλο αυτό έγινε τυχαία ή όχι θα το δείξει η ιστορία.....
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ.......
Το ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πολιτικό γεγονός και το αθλητικό ή κοινωνικό του κομμάτι έχει προ πολλού σβηστεί....αν έχει κάτι ακόμα πλην του πολιτικού, είναι το κομμάτι του τζόγου ή του γενικότερου κέρδους με τα τόσα συνακόλουθα παίγνια...
Αυτό όμως που συμβαίνει εδώ,με μια ομάδα να μονοπωλεί τα πάντα δεν έχει προηγούμενο....δεν είναι λογικό,εμπεριέχει μια κοινωνική ανισορροπία και προφανώς δείχνει έναν κοινωνικοπολιτικό τσαμπουκά της επιβολής του ενός,της επιβολής με τρόπο ωμό.....
Είναι σίγουρο πως επειδή στον εσωτερικό κόσμο του καθενός όλα είναι ταυτισμένα με αξίες,η επιβολή ενός μόνο μορφώματος ως πρώτου έχει δυο αναγνώσεις...η μια είναι μήνυμα προς τους δικούς του οπαδούς πως έχουν το ελεύθερο να επιβληθούν σε όλους τους τομείς και με οποιονδήποτε τρόπο,η άλλη είναι για τους αντιπάλους και τους λεέι πως είναι τελειωμένοι,χωρίς ελπίδα και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να αλλάξουν ομάδα αν θέλουν να είναι με τους νικητές.....
Όλο αυτό είναι ένα είδος πολέμου,μόνο που αφορά κοντόφθαλμους ανθρώπους,ανθρώπους που δεν γνωρίζουν την ιστορία....δυστυχώς ιστορικά ότι ανεβαίνει κατεβαίνει κι όσο πιο ψηλά,απότομα και ψεύτικα έχει ανέβει τόσο μεγαλύτερη είναι και η πτώση.......κι εξάλλου οι κοινωνίες προκόβουν και πορεύονται ως σύνολα και όχι ως μεμονωμένες ομάδες αυτοανακηρυσόμενων νικητών......
Αυτό όμως που συμβαίνει εδώ,με μια ομάδα να μονοπωλεί τα πάντα δεν έχει προηγούμενο....δεν είναι λογικό,εμπεριέχει μια κοινωνική ανισορροπία και προφανώς δείχνει έναν κοινωνικοπολιτικό τσαμπουκά της επιβολής του ενός,της επιβολής με τρόπο ωμό.....
Είναι σίγουρο πως επειδή στον εσωτερικό κόσμο του καθενός όλα είναι ταυτισμένα με αξίες,η επιβολή ενός μόνο μορφώματος ως πρώτου έχει δυο αναγνώσεις...η μια είναι μήνυμα προς τους δικούς του οπαδούς πως έχουν το ελεύθερο να επιβληθούν σε όλους τους τομείς και με οποιονδήποτε τρόπο,η άλλη είναι για τους αντιπάλους και τους λεέι πως είναι τελειωμένοι,χωρίς ελπίδα και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να αλλάξουν ομάδα αν θέλουν να είναι με τους νικητές.....
Όλο αυτό είναι ένα είδος πολέμου,μόνο που αφορά κοντόφθαλμους ανθρώπους,ανθρώπους που δεν γνωρίζουν την ιστορία....δυστυχώς ιστορικά ότι ανεβαίνει κατεβαίνει κι όσο πιο ψηλά,απότομα και ψεύτικα έχει ανέβει τόσο μεγαλύτερη είναι και η πτώση.......κι εξάλλου οι κοινωνίες προκόβουν και πορεύονται ως σύνολα και όχι ως μεμονωμένες ομάδες αυτοανακηρυσόμενων νικητών......
ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.....
Μπορεί το ενδιαφέρον να είναι στραμένο στην αναζήτηση φυσικού αερίου και πετρελαίου,όμως καθημερινά κάθε οικογένεια πετάει αρκετές σακκούλες με σκουπίδια,υπολείμματα ενός σπάταλου πολιτισμού.....
Μέσα τους βρίσκεται χαρτί και μέταλλα,γυαλί και αποφάγια,πλαστικά από συσκευασίες.....
Τα εκατομμύρια κουτάκια αναψυκτικών με την τιμή του αλουμινίου στα ύψη είναι δελεαστικά για κάποιους που ξέρουν...
Φαντασθείτε τη χωματερή που λειτουργεί σαράντα χρόνια ίσως,τι κρύβει στα σπλάχνα της....για να αφήσουμε το κομπόστ των οργανικών υπολειμμάτων που χρυσοπουλιέται στα φυτώρια....
Ακόμα και βιοαέριο παράγεται από τα σκουπίδια και ίσως και άλλα παραπροιόντα που εμείς δεν μπορούμε να σκεφθούμε...κάποιοι όμως ήδη έχουν βάλει στο μάτι τα πλούσια σκουπιδοκοιτάσματά μας και κάνουν τα πάντα για να τα αποκτήσουν...σίγουρα κάτι ξέρουν...
Μέσα τους βρίσκεται χαρτί και μέταλλα,γυαλί και αποφάγια,πλαστικά από συσκευασίες.....
Τα εκατομμύρια κουτάκια αναψυκτικών με την τιμή του αλουμινίου στα ύψη είναι δελεαστικά για κάποιους που ξέρουν...
Φαντασθείτε τη χωματερή που λειτουργεί σαράντα χρόνια ίσως,τι κρύβει στα σπλάχνα της....για να αφήσουμε το κομπόστ των οργανικών υπολειμμάτων που χρυσοπουλιέται στα φυτώρια....
Ακόμα και βιοαέριο παράγεται από τα σκουπίδια και ίσως και άλλα παραπροιόντα που εμείς δεν μπορούμε να σκεφθούμε...κάποιοι όμως ήδη έχουν βάλει στο μάτι τα πλούσια σκουπιδοκοιτάσματά μας και κάνουν τα πάντα για να τα αποκτήσουν...σίγουρα κάτι ξέρουν...
ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΞΥΛΩΝ ΓΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ
Τα προηγούμενα χρόνια είχα αισθανθεί αρκετά το αποτέλεσμα της μαγκιάς της τοποθέτησης τζακιών σε κάθε νέα πολυκατοικία....η καπνιά και το μονοξείδιο κατάκλυζαν τους χαμηλούς ορόφους και τους δρόμους και σε συνδυασμό με την υγρασία έκαναν την κατάσταση αφόρητη....
Τότε ήταν η μαγκιά όσων είχαν τζάκι και τόπαιζαν άρχοντες...τώρα είναι η ανάγκη πολλών για να ζεσταθούν...όμως υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι από τα αέρια καύσης και την καπνιά που δημιουργούν ένα τοξικό και θολό τοπίο...
Έπρεπε να είχαν τοποθετηθεί κάποια φίλτρα στις καμινάδες των τζακιών μιας και η καύση χιλιάδων εστιών στα όρια μιας πυκνοκατοικημένης πόλης εγκυμονεί κινδύνους,κινδύνους που ως τώρα κανένας δεν είχε αποφασίσει να αντιμετωπήσει μεπρόληψη...ελπίζω τώρα να το κάνουν κάποιοι υπεύθυνοι πριν να είναι αργά....
Τότε ήταν η μαγκιά όσων είχαν τζάκι και τόπαιζαν άρχοντες...τώρα είναι η ανάγκη πολλών για να ζεσταθούν...όμως υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι από τα αέρια καύσης και την καπνιά που δημιουργούν ένα τοξικό και θολό τοπίο...
Έπρεπε να είχαν τοποθετηθεί κάποια φίλτρα στις καμινάδες των τζακιών μιας και η καύση χιλιάδων εστιών στα όρια μιας πυκνοκατοικημένης πόλης εγκυμονεί κινδύνους,κινδύνους που ως τώρα κανένας δεν είχε αποφασίσει να αντιμετωπήσει μεπρόληψη...ελπίζω τώρα να το κάνουν κάποιοι υπεύθυνοι πριν να είναι αργά....
1945....ΝΑΥΑΓΙΟ GUSTLOFF.......
Το 1945 και ενώ στην Ανατολική Πρωσία επέλαυναν οι Σοβιετικοί,οι Γερμανοί είχαν επιστρατεύσει όλα τα διαθέσιμα πλοία για να εκκενώσουν τις περιοχές και να μεταφέρουν τους πρόσφυγες δυτικά...
Ένα από τα καμάρια των γερμανικών ναυπηγείων το υπερωκεάνειο ''Wilhelm Gustloff'' ήταν κι αυτό σε ανάλογη υπηρεσία,όσο κι αν είχε αποτελέσει πλοίο αναψυχής για υψηλόβαθμα στελέχη στο παρελθόν...
Γενάρη του 1945 ξεκίνησε ταξίδι από την Ανατολική Πρωσία προς δυσμάς,φορτωμένο με χιλιάδες πρόσφυγες,στρατιώτες και τραυματίες...
Ένα σοβιετικό υποβρύχιο που περιπολούσε δεν δίστασε να το τορπιλίσει με αποτέλεσμα να το βυθίσει...ήταν ίσως το μεγαλύτερο ναυάγιο της ιστορίας...
Βρήκα βιντεάκια από ταινία με θέμα το ναυάγιο...όπως και νάχει δείχνουν το κλίμα που επικρατούσε...κι άσχετο αν πρόκειται για Γερμανούς που πολλά μας έχουν κάνει,αξίζει να το δείτε,από ανθρώπινης πλευράς....έσπειραν κεραυνούς,θέρισαν θύελλες,αλλά μυαλό δεν βάζουν....
Ένα από τα καμάρια των γερμανικών ναυπηγείων το υπερωκεάνειο ''Wilhelm Gustloff'' ήταν κι αυτό σε ανάλογη υπηρεσία,όσο κι αν είχε αποτελέσει πλοίο αναψυχής για υψηλόβαθμα στελέχη στο παρελθόν...
Γενάρη του 1945 ξεκίνησε ταξίδι από την Ανατολική Πρωσία προς δυσμάς,φορτωμένο με χιλιάδες πρόσφυγες,στρατιώτες και τραυματίες...
Ένα σοβιετικό υποβρύχιο που περιπολούσε δεν δίστασε να το τορπιλίσει με αποτέλεσμα να το βυθίσει...ήταν ίσως το μεγαλύτερο ναυάγιο της ιστορίας...
Βρήκα βιντεάκια από ταινία με θέμα το ναυάγιο...όπως και νάχει δείχνουν το κλίμα που επικρατούσε...κι άσχετο αν πρόκειται για Γερμανούς που πολλά μας έχουν κάνει,αξίζει να το δείτε,από ανθρώπινης πλευράς....έσπειραν κεραυνούς,θέρισαν θύελλες,αλλά μυαλό δεν βάζουν....
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012
ΚΑΛΙΝΙΓΚΡΑΝΤ Ή ΚΑΙΝΙΞΒΕΡΓΗ........
Τέτοιες μέρες θέμα με γερμανικό ενδιαφέρον δεν θα έπρεπε ίσως να γραφεί,όμως εδώ το ενδιαφέρον είναι πέρα από τα στενά όρια μιας φυλής...
Η Καινιξβέργη,μάνα πόλη του πρωσικού μιλιταρισμού,των κάιζερ και του Εμάνουελ Καντ,κέντρο των Τευτόνων ιπποτών είναι μια πόλη που αξίζει κάποιος να ασχοληθεί,είναι ένα μονοπάτι της ιστορίας από μόνη της....
Βρίσκεται σ ένα μάλλον μικρό κομμάτι γης ανάμεσα στην Πολωνία και τις βαλτικές χώρες....
Πλέον είναι ρωσικό έδαφος,αποκομμένο από την υπόλοιπη χώρα,είναι μεγάλη ναυτική βάση και για χρόνια υπήρξε ''αποκλεισμένο'' για κάθε ξένον έδαφος....
Για τους Γερμανούς είναι ακόμα και σήμερα αλύτρωτη πατρίδα,μια πατρίδα που την έχασαν τις τελευταίες μέρες του πολέμου και απ όπου ξεκίνησε το πλοίο ''Γκουστλοφ''...ίσως το μεγαλύτερο ναυτικό ναυάγιο όπου χιλιάδες πρόσφυγες και τραυματίες στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους στις αρχές του 1945,στα παγωμένα νερά της Βαλτικής,σε μια προσπάθεια να γλυτώσουν από τον επελαύνοντα κόκκινο στρατό....
Όσοι έμειναν στην πόλη μετά την κατάληψη από τους Σοβιετικούς,υπέφεραν πραγματικά από πείνα και από τα άλλα δεινά αυτών των καταστάσεων μέχρι που το 1946 περίπου τους άφησαν να φύγουν για τη Γερμανία....
Πολλοί Γερμανοί,παιδιά τότε ηλικιωμένοι σήμερα,επιστρέφουν για προσκύνημα συχνά ενώ γερμανικές εταιρείες προσπαθούν και πάλι να δημιουργήσουν μια ´γερμανική φλόγα´ στην περιοχή μέσω επενδύσεων....
Θα παραθέσω βιντεάκια για την πόλη,για μια πόλη που θα μπορούσα να γράψω πολλά,αλλά αφήνω τους ενδιαφερόμενους να τα ψάξουν μόνοι τους....εγώ απλές αναφορές θα κάνω από εδώ....
Η Καινιξβέργη,μάνα πόλη του πρωσικού μιλιταρισμού,των κάιζερ και του Εμάνουελ Καντ,κέντρο των Τευτόνων ιπποτών είναι μια πόλη που αξίζει κάποιος να ασχοληθεί,είναι ένα μονοπάτι της ιστορίας από μόνη της....
Βρίσκεται σ ένα μάλλον μικρό κομμάτι γης ανάμεσα στην Πολωνία και τις βαλτικές χώρες....
Πλέον είναι ρωσικό έδαφος,αποκομμένο από την υπόλοιπη χώρα,είναι μεγάλη ναυτική βάση και για χρόνια υπήρξε ''αποκλεισμένο'' για κάθε ξένον έδαφος....
Για τους Γερμανούς είναι ακόμα και σήμερα αλύτρωτη πατρίδα,μια πατρίδα που την έχασαν τις τελευταίες μέρες του πολέμου και απ όπου ξεκίνησε το πλοίο ''Γκουστλοφ''...ίσως το μεγαλύτερο ναυτικό ναυάγιο όπου χιλιάδες πρόσφυγες και τραυματίες στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους στις αρχές του 1945,στα παγωμένα νερά της Βαλτικής,σε μια προσπάθεια να γλυτώσουν από τον επελαύνοντα κόκκινο στρατό....
Όσοι έμειναν στην πόλη μετά την κατάληψη από τους Σοβιετικούς,υπέφεραν πραγματικά από πείνα και από τα άλλα δεινά αυτών των καταστάσεων μέχρι που το 1946 περίπου τους άφησαν να φύγουν για τη Γερμανία....
Πολλοί Γερμανοί,παιδιά τότε ηλικιωμένοι σήμερα,επιστρέφουν για προσκύνημα συχνά ενώ γερμανικές εταιρείες προσπαθούν και πάλι να δημιουργήσουν μια ´γερμανική φλόγα´ στην περιοχή μέσω επενδύσεων....
Θα παραθέσω βιντεάκια για την πόλη,για μια πόλη που θα μπορούσα να γράψω πολλά,αλλά αφήνω τους ενδιαφερόμενους να τα ψάξουν μόνοι τους....εγώ απλές αναφορές θα κάνω από εδώ....
ΟΣΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ΣΑΠΟΥΝΙ ΚΑΙ ΤΣΑΤΣΑΡΕΣ;;;;;;;
Υπάρχουν από χρόνια φήμες πως οστά νεκρών Ελλήνων της μικρασιατικής καταστροφής πωλήθηκαν από τους Τούρκους σε ευρωπαικές εταιρείες με σκοπό να γίνουν πρώτη ύλη για σαπούνι,τσατσάρες και φωτογραφικά φιλμ.....
Αν αληθεύει τελικά αυτό,πράγμα πολύ πιθανό,προσθέτει ένα ακόμα ανοσιούργημα των Τούρκων στον μακρύ κατάλογο ανοσιουργημάτων τους στο διάβα της ιστορίας....
Έπρεπε να υπήρχαν ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία και να μην είχαν καταστραφεί τα ελληνικά νεκροταφεία που υπήρχαν πριν την καταστροφη...αν μη τι άλλο οι νεκροί δικαιούνται ύπαρξη της μνήμης προς αυτούς....
Το περίεργο είναι πως στο 3ο νεκροταφείο υπάρχει τμήμα με Τούρκους νεκρούς,από τους αιχμαλώτους των βαλκανικών πολέμων και της μικρασιατικής εκστρατείας πιθανόν....Εκεί ίσως γίνονται και σχετικές καταθέσεις στεφάνων κλπ τιμών από την εδώ πρεσβεία της χώρας τους.....Η διεθνής πρακτική απαιτεί αμοιβαιότητα σε τέτοιες υποθέσεις που όμως εδώ δεν έχει τηρηθεί.....
Αν αληθεύει τελικά αυτό,πράγμα πολύ πιθανό,προσθέτει ένα ακόμα ανοσιούργημα των Τούρκων στον μακρύ κατάλογο ανοσιουργημάτων τους στο διάβα της ιστορίας....
Έπρεπε να υπήρχαν ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία και να μην είχαν καταστραφεί τα ελληνικά νεκροταφεία που υπήρχαν πριν την καταστροφη...αν μη τι άλλο οι νεκροί δικαιούνται ύπαρξη της μνήμης προς αυτούς....
Το περίεργο είναι πως στο 3ο νεκροταφείο υπάρχει τμήμα με Τούρκους νεκρούς,από τους αιχμαλώτους των βαλκανικών πολέμων και της μικρασιατικής εκστρατείας πιθανόν....Εκεί ίσως γίνονται και σχετικές καταθέσεις στεφάνων κλπ τιμών από την εδώ πρεσβεία της χώρας τους.....Η διεθνής πρακτική απαιτεί αμοιβαιότητα σε τέτοιες υποθέσεις που όμως εδώ δεν έχει τηρηθεί.....
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1945....ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ...ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.
Πάνε πολλά χρόνια,πάνω από 20,από τότε πόυ είχα επισκεφθεί το γερμανικό νεκροταφείο του Μάλεμε....ομοιόμορφοι τάφοι,πλάκες με περίεργο υλικό,μάλλον φερμένο από τη Γερμανία, εμφάνιση φιλικά μνημειακή...με μικρή προσπάθεια ένταξης της κατασκευής στο χώρο....
Μια μέρα πριν είχα περάσει μπροστά από το ''κακό πουλί'',το μνημείο των Γερμανών αλεξιπτωτιστών λίγο έξω από τα Χανιά....δεν είχα καταλάβει γιατί το κρατούσαν ακόμα στη θέση του...ο ταξιτζής μου είπε πως είχαν πολλοί προσπαθήσει να το καταστρέψουν γιατί οι Γερμανοί ίσως έκρυβαν χρυσό μέσα στο κούφωμα του μνημείου.....
Το μόνο που είχε διαγραφεί ήταν ο αγκυλωτός σταυρός από τα νύχια του ''πουλιού''....ο οποίος είχε αντικατασταθεί από ένα ''κουτί''....
Ήμουν σίγουρος πως αυτά τα δύο γερμανικά μνημεία θα αποτελούν σημείο αναφοράς για μελλοντικές χρήσεις.....έτσι κάνουν συνήθως λαοί με στρατηγική.....μιας και όσο κάποιος να θέλει να υποστηρίξει το αναλλοίωτο της ιστορίας....δεν μπορεί κάποιες κακές στιγμές να διατηρούνται πάντα στο ακέραιο....είναι ένα τεντωμένο σχοινί που δίνει κακό σπόρο και για το μέλλον πολλές φορές...
Αυτό που είχα παρατηρήσει στο νεκροταφείο,ήταν πως υπήρχαν τάφοι με ημερομηνία θανάτου μετά την πτώση της Γερμανίας στο τέλος του Απριλίου του 1944....κι αυτό τότε μου έμεινε ως απορία...
Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να μάθω τι πραγματικά είχε γίνει....
Οι Γερμανοί φεύγοντας από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944,άφησαν ισχυρές φρουρές σε δύο σημεία...στη Μήλο και στη δυτική Κρήτη...στο ''φρούριο Κρήτη'' όπως το ονόμασαν..''Festung Kreta''...
Η δύναμη πυρός τους ήταν ισχυρή και αυτό έκανε τους συμμάχους μας να ισχυρίζονται πως δεν τους σύμφερε να χτυπήσουν εκεί τους Γερμανούς γιατί θα υπήρχαν δυσανάλογα μεγάλες απώλειες...
Οι Γερμανοί τελικά υπέγραψαν παράδοση μέσα στο καλοκαίρι του 1945...πράγμα που έκανε την Κρήτη τον τελευταίο τόπο που απελευθερώθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα,στην Ευρώπη...
Υπάρχουν φωτογραφίες που παρουσιάζουν τους Γερμανούς -και μάλιστα καλοθρεμένους-να περνάνε από ελέγχους των Άγγλων πριν οδηγηθούν στην αιχμαλωσία,σε στρατόπεδα της βόρειας Αφρικής...
Το πιο περίεργο ήταν πως οι Γερμανοί τις τελευταίες μέρες πριν φύγουν και μάλιστα με την παρουσία των Βρετανών στο νησί,είχαν τη δυνατότητα -με διαταγή των Βρετανών- να φέρουν τον ατομικό οπλισμό τους ,με αιτιολογία την αποφυγή αντεκδικήσεων από πλευράς των Κρητικών !!!!!!
Αυτά τα ''ωραία'' συνέβαιναν εκείνα τα χρόνια στην Κρήτη......
Μια μέρα πριν είχα περάσει μπροστά από το ''κακό πουλί'',το μνημείο των Γερμανών αλεξιπτωτιστών λίγο έξω από τα Χανιά....δεν είχα καταλάβει γιατί το κρατούσαν ακόμα στη θέση του...ο ταξιτζής μου είπε πως είχαν πολλοί προσπαθήσει να το καταστρέψουν γιατί οι Γερμανοί ίσως έκρυβαν χρυσό μέσα στο κούφωμα του μνημείου.....
Το μόνο που είχε διαγραφεί ήταν ο αγκυλωτός σταυρός από τα νύχια του ''πουλιού''....ο οποίος είχε αντικατασταθεί από ένα ''κουτί''....
Ήμουν σίγουρος πως αυτά τα δύο γερμανικά μνημεία θα αποτελούν σημείο αναφοράς για μελλοντικές χρήσεις.....έτσι κάνουν συνήθως λαοί με στρατηγική.....μιας και όσο κάποιος να θέλει να υποστηρίξει το αναλλοίωτο της ιστορίας....δεν μπορεί κάποιες κακές στιγμές να διατηρούνται πάντα στο ακέραιο....είναι ένα τεντωμένο σχοινί που δίνει κακό σπόρο και για το μέλλον πολλές φορές...
Αυτό που είχα παρατηρήσει στο νεκροταφείο,ήταν πως υπήρχαν τάφοι με ημερομηνία θανάτου μετά την πτώση της Γερμανίας στο τέλος του Απριλίου του 1944....κι αυτό τότε μου έμεινε ως απορία...
Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να μάθω τι πραγματικά είχε γίνει....
Οι Γερμανοί φεύγοντας από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944,άφησαν ισχυρές φρουρές σε δύο σημεία...στη Μήλο και στη δυτική Κρήτη...στο ''φρούριο Κρήτη'' όπως το ονόμασαν..''Festung Kreta''...
Η δύναμη πυρός τους ήταν ισχυρή και αυτό έκανε τους συμμάχους μας να ισχυρίζονται πως δεν τους σύμφερε να χτυπήσουν εκεί τους Γερμανούς γιατί θα υπήρχαν δυσανάλογα μεγάλες απώλειες...
Οι Γερμανοί τελικά υπέγραψαν παράδοση μέσα στο καλοκαίρι του 1945...πράγμα που έκανε την Κρήτη τον τελευταίο τόπο που απελευθερώθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα,στην Ευρώπη...
Υπάρχουν φωτογραφίες που παρουσιάζουν τους Γερμανούς -και μάλιστα καλοθρεμένους-να περνάνε από ελέγχους των Άγγλων πριν οδηγηθούν στην αιχμαλωσία,σε στρατόπεδα της βόρειας Αφρικής...
Το πιο περίεργο ήταν πως οι Γερμανοί τις τελευταίες μέρες πριν φύγουν και μάλιστα με την παρουσία των Βρετανών στο νησί,είχαν τη δυνατότητα -με διαταγή των Βρετανών- να φέρουν τον ατομικό οπλισμό τους ,με αιτιολογία την αποφυγή αντεκδικήσεων από πλευράς των Κρητικών !!!!!!
Αυτά τα ''ωραία'' συνέβαιναν εκείνα τα χρόνια στην Κρήτη......
Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΓΛΥΦΑΔΑ
Πάντα μου άρεσαν οι άδειοι δρόμοι και τα προσπερασμένα και ξεχασμένα σημεία....εκεί που μπορεί κανένας να πάρει ενέργεια,να ονειρευτεί,να ηρεμήσει....
Μου άρεσαν κι οι συννεφιασμένες μέρες στην παραλία...και πρόσφατα βρήκα ένα τέτοιο βιντεάκι,για την παραλία της Γλυφάδας....
Μου άρεσαν κι οι συννεφιασμένες μέρες στην παραλία...και πρόσφατα βρήκα ένα τέτοιο βιντεάκι,για την παραλία της Γλυφάδας....
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012
1ο Γυμνάσιο και Λύκειο Γλυφάδας-ιστορία
Απόφοιτος κι εγώ του 1ου Λυκείου Γλυφάδας,αλλά και συγγενείς μου,καιρό είχα κατά νου να γράψω κάτι γι αυτό το σχολείο.
Εγώ τελείωσα στις αρχές της δεκαετίας του 1980.Χαρακτηριστικά της περιόδου οι εκδρομές στο Διαμάντι,οι ομάδες του μπάσκετ,οι μετακινήσεις στο Παλαί ντε Σπορ για να υποστηρίξουμε την ομάδα του σχολείου,οι Πανελλήνιες των δύο ετών που ίσχυσαν μόνο 3 χρόνια και ατυχώς μας σημάδεψαν....
Δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα ονομαστικά,ούτε και καθηγητές (κάποιες ομιχλώδεις αναφορές και ως εκεί)....οι αναμνήσεις είναι καλές και δεν θα ήθελα να ανακινήσω αρνητικά γεγονότα που συνυπήρχαν (αν και πρόσφατα κατάλαβα πως τα ''φάουλ'' που έκαναν κάποιοι τότε,συνεχίζουν να τα κάνουν ακόμα και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό...)...
Θα πω κάποια λίγα για την ιστορία του σχολείου..
Το σχολείο λειτουργούσε τη δεκαετία του 1950 (πρόσφατα έμαθα πως έτος ίδρυσης του σχολείου εμφανίζεται το έτος 1943) σαν παράρτημα του γυμνασίου του Παλαιού Φαλήρου σε κτίριο που υπήρχε στη σημερινή οδό διαδόχου Παύλου στην παραλία,κοντά στο σημείο όπου το τραμ στρίβει προς το κέντρο της Γλυφάδας...Κάποια στιγμή το κτίριο θα γινόταν πολυκατοικία και το σχολείο μεταφέρθηκε στα παλιά μαγειρεία του στρατοπέδου που βρισκόταν στο σημερινό Γκολφ..(ο Άγιιος Δημήτριος,το εκκλησάκι του Γκολφ,αποτελούσε εκκλησάκι του συγκεκριμένου στρατοπέδου)..
Τα μαγειρεία που βρίσκονταν κοντά στο σημερινό αμαξοστάσιο και το γήπεδο μπάσκετ της οδού Παναγούλη,τροποποιήθηκαν και λειτούργησαν σαν σχολείο μέχρι το 1976 οπότε ολοκληρώθηκε η κατασκευή του σημερινού σχολείου...Βέβαια τα εγκαίνια έγιναν κάποια στιγμή την περίοδο 1978-79...με παρουσία του τότε υπουργού Παιδείας...θυμάμαι εκείνο το απόγευμα...ίσως ήταν Σαββάτο...ακόμα τότε το Σαββάτο είχαμε σχολείο και εκείνο ειδικά είχαμε ένα είδος υποχρέωσης να πάμε και για την σχετική τελετή....(συνήθως εκείνα τα σαββατιάτικα απογεύματα της περιόδου 78-79 η πλειοψηφία των αγοριών μαζευόταν στο σινεμά Άννα Ντορ κι έβλεπε ταινίες,προφανώς κάνοντας τρελλό χαβαλέ απ'ότι μάθαινα,μιας κι εγώ δεν ακολουθούσα...)
Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό,να βλέπω τα παιδιά του σχολείου να σχολάνε και να κατηφορίζουν πλάι στο Γκολφ την οδό Παναγούλη...(o Αλέκος Παναγούλης υπήρξε μαθητής του σχολείου)....εγώ αργότερα πήγα εξ αρχής στο νέο κτίριο το οποίο δεν είχε μεταλλική μάντρα αρχικά, ενώ το κλειστό γυμναστήριο το θυμάμαι ακόμα τεράστιο γιαπί το 1976 το Σεπτέμβριο,γιαπί στο οποίο γινόταν της κακομοίρας στα διαλλείματα,πολλοί έκαναν ποδήλατο εκεί!!!..άλλοι πέταγαν σκόνες και μπάζα ο ένας στον άλλο...(χαρακτηριστική φιγούρα εκείνης της αρχικής περιόδου ήταν ένας ανάπηρος που πουλούσε σάντουιτς έξω από τη μάντρα του σχολείου...)
Υπάρχουν μνήμες από έναν χαρακτηριστικό θεολόγο εκείνων των χρόνων....που μας έβαζε να τραγουδάμε δικής του έμπνευσης ύμνους....που δεχόταν επιθέσεις με στραγάλια στον πίνακα και απίθανο χαβαλέ με αποτέλεσμα να πιάνει ένα ένα τα παιδιά και να ρωτάει..''παιδάκι μου πιστεύεις;;;;'' ''ναι'' του απαντούσε το παιδί..''από που ακούστηκε ο θόρυβος;;;'' ρωτούσε....''από πίσω κύριε'' ήταν η απάντηση....και η ιστορία συνεχιζόταν μέχρι που ο ''από πίσω''ήταν κάποιος από τους στιγματισμένους...και τότε έπεφτε λίγη αρκουδιάρικη καρπαζιά και έξοδος προς τιμωρία από την τάξη...(Λεγόταν πως κάποιοι είχαν μεταφέρει το αυτοκίνητο του συγκεκριμένου καθηγητή σε άλλη θέση από αυτήν που το είχε παρκάρει,για να τον τρομάξουν..)
Πρόλαβα και την επονομαζόμενη ''κότα''...τη φιλόλογο με το περίεργο περπάτημα...που τελικά ήταν από τις καλύτερες στη βαθμολόγηση και στη βοήθεια των αδυνάτων...θυμάμαι χαρακτηριστικά τις εξετάσεις το καλοκαίρι του 1978...γράφαμε Γεωγραφία και εκείνη επιτηρούσε...εγώ είχα κόλλημα να βγαίνω από τους τελευταίους για να είμαι σίγουρος πως έγραψα ό,τι ήξερα...εκείνη τη μέρα είχα μείνει προτελευταίος...στην αίθουσα ήταν άλλο ένα παιδί που σήμερα δουλεύει σε έναν Δήμο και η ''κότα''....Ετοιμάστηκα να δώσω την κόλλα...και εκείνη έκανε το απρόβλεπτο....μου ζήτησε να τον βοηθήσω μιας και ο συγκεκριμένος ήταν μάλλον άσχετος και δεν είχε γράψει σχεδόν τίποτα...και όντως του είπα κάποια πράγματα....στην πραγματικότητα είχα ενοχληθεί από το γεγονός...όμως τα χρόνια που πέρασαν με έκαναν να δεχτώ πως τελικά ήταν κάτι αποδεκτό συμπαντικά...όχι με την ένοια του ανταγωνισμού που διδασκόμασταν,αλλά με την ανθρώπινη ένοια....
Θυμάμαι και τον γνωστότατο ξανθό γυμναστή που μας είχε ξεπατώσει στις τούμπες,στα άλματα στον ίππο και στα λοιπά...ήταν βλέπετε εποχή εμπνευσμένη από την Κομανέτσι....( ο συγκεκριμένος με είχε φιλοδωρήσει δυο φάπες όταν νόμισε πως εγώ κι ο διπλανός μου,της πρώτης σειράς,είχαμε ξεκινήσει πριν δώσει το σύνθημα κατά την επιστροφή από μια εκδρομή στο Διαμάντι το 1977...βέβαια στη διαδρομή ήρθε κοντά και προσπάθησε να ''σβήσει'' το γεγονός,πιθανολογώ φοβούμενος για διαμαρτυρίες μας...)
Μια άλλη ''ωραία εμπειρία!!!''...ήταν με τον δεύτερο γυμναστή του σχολείου....αυτόν που έκανε συνήθως γυμναστική φορώντας σακάκι....Το γεγονός διαδραματίστηκε στο τεράστιο οικόπεδο κάτω από το σχολείο,εκεί που έγινε το σημερινό γήπεδο με το στοίβο..(αυτό ξεκίνησε να φτιάχνεται περί το 1983..)....πρέπει να ήταν 1980....και κάναμε δοκιμές για την παρέλαση εκτός του σχολείου''.....είμασταν γκρουπαρισμένοι και με βήμα κάναμε το γύρο αυτού του μεγάλου τετραγώνου κάτω από τις εντολές του....κάποια στιγμή εκείνος ξεχάστηκε να δώσει εντολή για στροφή αριστερά και το πρώτο γκρούπ θέλοντας να κάνει πλάκα συνέχισε να κινείται προς τα κάτω,προς την κατεύθυνση της πλατείας....φυσικά δεν πρόφτασαν να κάνουν πολλά μέτρα κι ο γυμναστής όρμισε ουρλιάζοντας και τους άρχισε στις φάπες.....
Οι παρελάσεις του σχολείου ήταν ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο....Θα ξεκινήσω από τη σημαδιακή χρονιά 1977...με την ενός μηνός απεργία των καθηγητών....κάποιοι δεν απεργούσαν φυσικά...κι εμείς πηγαινοερχόμασταν καθημερινά για τα όποια μαθήματα γίνονταν...και βέβαια το σχολείο έπρεπε να εμφανίσει ένα γκρουπ μαθητών στην παρέλαση που είχε πέσει μέσα στην απεργία...
Ο γνωστός γυμναστής με το σακάκι έκανε πραγματικά μεγάλη προσπάθεια να βγάλει ομάδα παιδιών προς παρέλαση,σχεδόν με εθελοντές,ομάδα που περιλάμβανε μαθητές όλων των τάξεων σε ενιαίο σύνολο που μπορεί να μην ξεπερνούσε τα τριάντα άτομα....θυμάμαι ακόμα εκείνη τη συννεφιασμένη μέρα που συγκεντρωθήκαμε στο σχολείο πριν την παρέλαση και κατευθυνθήκαμε ως γκρουπ προς τη Διαδόχου Παύλου....
Οι παρελάσεις πάντα γίνονταν στη Διαδόχου Παύλου με τους επισήμους μπροστά από το γνωστό άγαλμα με τον πεσόντα,πλάι στο παλιό Δημαρχείο...
Xαρακτηριστικό γεγονός ήταν επίσης η αποχή που έγινε για πρώτη φορά στα χρονικά του σχολείου,το 1980,σχολική χρονιά 1979-1980, όπου μαθητές της Γ Λυκείου οδήγησαν όλο το λύκειο σε αποχή,με αίτιο αν θυμάμαι καλά το ότι δεν τους πήγαιναν την πενταήμερη εκδρομή....
Θυμάμαι ακόμα τους λόγους του Ι.Π ,μαθητή της Γ Λυκείου τότε,που μας μάζευε στα σκαλάκια του ανοιχτού κάτω γηπέδου και μας οργάνωνε....(παρεπιπτόντως στα σκαλάκια αυτά εκείνη τη χρονιά μάλλον γυρίστηκε ένα τμήμα του διαφημιστικού κάποιας μάρκας παπουτσιών με συμπρωταγωνιστή,αν μπορεί να ειπωθεί αυτό για διαφημιστικό,έναν Γλυφαδιώτη ,τον Κ.Α,ο οποίος δεν νομίζω πως είχε υπάρξει μαθητής του σχολείου...μάλλον σε ιδιωτικό πήγαινε)
Σημαντικό θέμα επίσης ήταν οι ομάδες του σχολείου...τα χρόνια γύτρω στο 1977-80 υπήρχε μια δυνατή αντρική ομάδα βόλλευ...μετά όμως δεν συνεχίστηκε το θέμα...μετά το μπάσκετ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο....Στη χρονιά μου οι Β.Τ,Ι.Λ,Σ.Π,Ν.Γ και άλλοι είχαν δημιουργήσει ένα πραγματικά δυνατό σύνολο με αγώνες στο Παλαί ντε Σπόρ,με εμψυχωτή έναν γνωστό τύπο του σχολείου τον Ν.Δ.....( Ο Γιάννης Λ., εξακολουθεί και σήμερα να ασχολείται με το σπορ και ήταν παρών στη γιορτή των εβδομήντα χρόνων του σχολείου μαζί και ο επίσης παίκτης εκείνων των ομάδων Βαγγέλης Τ.)
Δεν μπορεί επίσης να παραλειφθεί η παρουσία ιερέων για το μάθημα των θρησκευτικών εκείνη την περίοδο, από 1979 και μετά...Η αλήθεια είναι πως έκαναν ελαστική βαθμολόγηση και ευχάριστο μάθημα...με λίγη βαβούρα....θυμάμαι μια περίπτωση το 1980, όπου γινόταν φασαρία στην αίθουσα και ο ιερέας που μας έκανε μάθημα βρήκε τον ''ενορχηστρωτή''...τότε τον ρώτησε αν μετανοεί δημοσίως....κι αμέσως εκείνος ο συμμαθητής μετανόησε δημοσίως και του φίλησε το προτεταμένο χέρι....μην χάσει και τη βαθμολογία...
Οι θεολόγοι ιερείς εκείνη την περίοδο ήταν δύο...ο πρώτος συμμετείχε στο προαναφερθέν περιστατικό και έχει υπάρξει χαρακτηριστική μορφή της Κάτω Γλυφάδας...ο επόμενος δεν μας ήταν γνωστός εκκλησιαστικά...χαρακτηριστικές φράσεις του...''παλληκάρι'' και ''μπίσνεμάν''...(κατά το businessman)......
Ένα άλλο ωραίο περιστατικό είχε γίνει τη χρονιά 1978-79...εμείς τρίτη Γυμνασίου τότε...ξεχωριστά τμήματα αγοριών-κοριτσιών...εκτός από ένα ,το τελευταίο,που έμπαιναν τα ονόματα που περίσσευαν και τους έβγαινε πάντα μικτό..(τυχεροί)...Το δικό μας τμήμα βρισκόταν σε μια ισόγεια αίθουσα και εκείνη τη χρονιά Φυσική και Χημεία μας έκανε μια φυσιογνώστρια με χαρακτηριστικό παρατσούκλι που καλύτερα να μην το αναφέρω....Κάποια μέρα το μάθημα ήταν για τη φυγόκεντρο δύναμη...και η συγκεκριμένη καθηγήτρια ήθελε να το κάνει παραστατικό...έβγαλε λοιπόν τη ζώνη της ζακέτας της και έδεσε μ αυτήν την τσάντα της,αρχίζοντας να κάνει γύρους σαν σφυροβόλος για να μας δείξει τη φυγόκεντρο...περιττόν να πω πως στην αίθουσα έγινε της ''αρκούδας'',όσο κι αν η καθηγήτρια αυτή δεν σήκωνε το χαβαλέ...(Η συγκεκριμένη καθηγήτρια,προς τιμήν της,ήταν παρούσα στον εορτασμό των εβδομήντα χρόνων του σχολείου,φωτογραφήθηκε με την τάξη,μίλησε μαζί μας και της ξαναθύμησα το γεγονός με την φυγόκεντρο δύναμη...)
Ένα άλλο περιστατικό από εκείνη τη χρονιά,χρονιά που στο Ιράν έριχναν το Σάχη και ερχόταν ο Χομεϊνί,ήταν και αυτό με το αποκρουστικό θέμα ''ροχάλα''...Δυο συγκεκριμένοι συμμαθητές,οι οποίοι είχαν και έντονη ενασχόληση με άθλημα του υγρού στοίβου,είχαν αρχίσει ένα ''χόμπυ''...να ρίχνουν ροχάλες στον τοίχο,πίσω από ένα φοριαμό,στο βάθος της αίθουσας...Δεν άργησε ο τοίχος να γίνει πράσινος από τις ροχάλες και οι δυο τους να γίνουν διάσημοι και παρακινούμενοι από κάποιους να συνεχίσουν το ''άθλημα''...Κάποια μέρα προφανώς κάποιο ''πουλάκι'' σφύριξε στον γνωστό γυμνασιάρχη της περιόδου το περιστατικό και μια μέρα ο ψηλός γυμνασιάρχης εμφανίστηκε ζητώντας να βρει τον υπαίτιο...κάλεσε όσους ήξεραν να βγουν μπροστά και να πουν το όνομα....Και τότε έγινε κάτι το οποίο θυμάμαι ακόμα....άρχισαν να βγαίνουν οι φίλοι των δυο ''αθλητών'' ένας-ένας και να τους ''καρφώνουν'' δημοσίως!!!!!!!!!!!!!!!...και το περίεργο είναι πως οι από τους μη κολλητούς τους δεν τους ''κάρφωσαν''...τους ''κάρφωσαν'' κυρίως οι φίλοι τους...και φυσικά ο γυμνασιάρχης τους έριξε ένα τριήμερο αποβολή...
Μια διαφορετική ''ιστορία'' στη διάρκεια μιας εκδρομής στο Διαμάντι είναι η παρακάτω...(δεν θυμάμαι αν την έχω ξαναναφέρει)....είχαμε πάει στην παραλία από το πρωί και κανένα μισάωρο πριν φύγουμε εμφανίσθει γνωστός καλοφαγάς καθηγητής στο παραλιακό κέντρο που πάντοτε καθόντουσαν οι καθηγητές....προφανώς παράγγειλε κάτι φαγώσιμο και σε ποσότητα...μάλλον θα είχε μέθημα τις τελευταίες ώρες και δεν είχε πληροφορηθεί για την εκδρομή από το πρωί...όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε και σηκώθηκαν και οι καθηγητές,τον άκουσα από μακρυά να μιλάει με συνάδελφό του και η συνομιλία ήταν περίπου η ακόλουθη....''άντε δεν θα σηκωθείς να φύγουμε;;'' ερωτήθηκε ο μερακλής.....'' θα κάτσω πρώτα να φάω αυτά που παράγγειλα και μετά θα έρθω'' ήταν η απάντηση...
Άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό της περιόδου από εκδρομή...ο συμμαθητής Γ.Μ έβαλε ένα αυγό στην πλάτη ενός άλλου συμμαθητή,του Μ.Ν,και το έσπασε μέσα από το μπλουζάκι του πριν προλάβει να αντιδράσει....
Ο Μ.Ν είχε τη σωματική διάπλαση να κάνει φασαρία αλλά δεν το έκανε......το γεγονός μετά από λίγο καιρό ξεχάστηκε....
Και μια αναφορά στα αυτοκίνητα των καθηγητών εκείνης της περιόδου....ο γνωστός θεολόγος είχε ένα ιταλικό εξακοσαράκι....ο γυμναστής με τα τραμπολίνα μια ''μπέμπα'' του 1970,λευκή....ο μερακλής φιλόλογος με τους μεζέδες ένα εγγλέζικο 1100 κυβικά....η φυσιογνώστρια με τη...σφυροβολία ένα εγγλέζικο πορτοκαλί μίνι,ίδιο και η φυσικός με τους ...παράγοντες που υπεισέρχονται....ο φυσικός με το εκ νήσου όνομα ενα ιταλικό 1100 κυβικά ...των υπόλοιπων θα τα αναφέρουμε στο μέλλον....
Eδώ θα ήθελα να τοποθετήσω δυo τραγούδια...το ένα για όσους πήγαιναν στο σχολείο από 1967 μέχρι 1972 και τους οποίους δεν γνωρίζω προσωπικά,όμως ως πιτσιρίκι τους έβλεπα να κατεβαίνουν τη σημερινή οδό Παναγούλη.......το τραγούδι γι αυτούς είναι το παρκάτω..
Tο διάλεξα περισσότερο για τον ήχο του,που εκφράζει όλη εκείνη την περίοδο...
Για εμάς τους 1977-1982 θα προτιμούσα το παρακάτω.....
Tο συγκεκριμένο το σνόμπαρα λίγο τότε...το θυμάμαι να παίζει σε φορητό κασετόφωνο που κουβάλαγε συμμαθητής μου σε εκδρομή στο Διαμάντι ,την άνοιξη του 1982....
Αλλά θα ανεβάσω κι άλλο ένα,ειδικά για τους αποφοίτους του 1982...ένα κομμάτι που ακουγόταν πολύ τότε...και μάλιστα είχε ακουστεί στον αποκριάτικο χορό της Γ Λυκείου του 1982,στη ντισκοτέκ ''ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ',μια ντισκοτέκ που είχε φτιαχτεί στο χώρο ενός παλιού χειμερινού σινεμά (νομίζω στο χειμερινό Μαιάμι)....Το κομμάτι είναι από τους Sharp Ties....
Ελπίζω να ανακίνησα κάποιες παλιές μνήμες σε κάποιους και θα επανέλθω...
(Σημείωση....: έχει ανακοινωθεί γιορτή για τις 29 Ιουνίου 2013 το βράδυ. στο σχολείο,για την επέτειο των 70 ετών της ύπαρξής του ,ευρέθη και σχετικό τραγούδι από συμμαθητή...)
Ακολουθώντας τα γεγονότα βρεθήκαμε στο 1ο Λύκειο Γλυφάδας για των εορτασμό των εβδομήντα χρόνων του...
Η οργάνωση άγγιξε το τέλειο.....παιδιά υποδέχονταν τους αποφοίτους και αφού τους κατέγραφαν ,τους έδειχναν και την αίθουσα όπου θα συγκεντρώνονταν οι μαθητές της χρονιάς τους...φιλότιμη προσπάθεια που απαιτούσε πολύμηνο κόπο υποθέτω...
Έπειτα οι περισσότεροι παραμείναμε περιφερόμενοι στο προαύλιο....οι δικοί μου συμμαθητές,του 1982,είχαν και πλακάτ με την ένδειξη απόφοιτοι 1982....
Πραγματικά πήραμε ενέργεια από τον χώρο....η αίσθηση ήταν μοναδική...
Παρόντες πολλοί....ο Φώτης Β, φωτογράφιζε σχεδόν επαγγελματικά (ελπίζω να αναρτηθούν σύντομα οι φωτό.)...η Ντόρα Γ. ...είχε όπως πάντα την ''ενορχήστρωση',είχε φτιάξει το πλακάτ της τάξης του 1982...(καμία άλλη χρονιά δεν είχε αντίστοιχο) και μας έδωσε και αναμνηστικό ένα ποίημά της ,τυπωμένο,εμπνευσμένο από την ημέρα.....ο Πέτρος Π. εξ Αμερικής πρόλαβε το γεγονός,είχαμε και τον Γιάννη τον Λ. γνωστό μπασκετικά από εκείνα τα χρόνια και τώρα ασχολούμενο με τα αυτοκίνητα όπως και ο Νίκος Ζ..,συμμαθητής μου από τα χρόνια του 2ου Δημοτικού..τον Βαγγέλη Τ. επίσης μπασκετικό και ασχολούμενο με σκάφη αναψυχής πλέον...,τον καθηγητή Λάμπη Β.....την Πέγκυ Μ..., την καθηγήτρια Αναστασία Μ....τον ασχολούμενο με διοίκηση μεγάλων επιχειρήσεων Κώστα Σ..,την Βίκυ Τ.,την Δώρα Α..,τον Νίκο Κ..,την Αντωνία Χ...,τον Κίμωνα Α.. και άλλους...Παρούσα και η παλιά μας καθηγήτρια κυρία Σωτ....πραγματική έκπληξη της ημέρας,με εμφάνιση ίδια όπως την ξέραμε...σαν να μην πέρασε μια μέρα....
Κάποα στιγμή πήγαμε και στην άιθουσα που μας είχαν υποδείξει,τη νούμερο 7...όπου και διαπιστώσαμε ανηρτημένα όλα τα ονόματα των αποφοίτων της χρονιάς,τα ονόματα των καθηγητών..ακόμα και αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων που αφορούσαν εκείνη τη χρονιά....καταπληκτική δουλειά...ευχαριστούμε....
Παραθέτω και σχετικά βιντεάκια...οχι ιδιαίτερα καλά σε ανάλυση..αλλά δείχνουν το κλίμα....
Kι ένα τραγούδι αποκλειστικά για τους αποφοίτους του 1982......
Οι απόφοιτοι του 1982 έχουν και σελίδα στο facebook με σκοπό να συναντούνται και απ ότι έχουμε πληροφορηθεί συναντήθηκαν κάποιες φορές το καλοκαίρι του 2014....(υπάρχουν και φωτο από τα γεγονότα,όσοι θέλουν ας τις ψάξουν)....
Κι επειδή το άρθρο συμπληρώνεται....να πούμε πως επισκεφθήκαμε λόγω εκλογών το σχολείο και παλι το χειμώνα του 2015....και μάλιστα τις αίθουσες του κτιρίου που έχει ''πλάτη'' την Αγίου Νικολάου,στον δεύτερο κιόλας όροφο...μεταφερθήκαμε νοερά στο 1978...η σκάλα ίδια και σε μάλλον χειρότερη κατάσταση....οι αίθουσες σαν να τις επισκεπτόμασταν κάποια μέρα του 1978...στη δευτέρα Γυμνασίου...η θέα είχε αλλάξει...περισσότερα κτίρια τριγύρω και πια δεν χάζευες τα αεροπλάνα που πήγαιναν για προσγείωση...είχαν φύγει πια....Δεν μπόρεσα να μπω εύκολα στο κλίμα και στην ενέργεια του χώρου...ήθελε το χρόνο του κι εγώ δεν είχα....Μετά από λίγες μέρες βρήκα όμως ένα τραγουδάκι που συνδύαζε τα παλιά και τα καινούργια ίσως....
Όπως προανέφερα συναντήσεις των αποφοίτων του 1982 γίνονται και όποιος θέλει ας ψάξει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ενημερωθεί,εμείς δεν θα δώσουμε, για κάποιους λόγους, περισσότερες λεπτομέρειες για το θέμα.
Να σημειώσω πως αν και περίμενα κάποια παλιάς κοπής τζαρτζαρίσματα να μην επαναληφθούν,δυστυχώς ξαναείδα κάτι που θύμισε παλιές ιστορίες και πραγματικά το άφησα να πάει χωρίς να θυμίσω γεγονότα.....η ζωή είναι επανάληψη ίδιων γεγονότων...αλλά το ξεχνάμε.
Πρόσφατα (2018) βρεθήκαμε με κάποιους παλιούς συμμαθητές και είπαμε δυο κουβέντες σε κάποια ταβερνεία,σε περιοχές των νοτίων της Αθήνας....μια χαρά τους είδα....θυμηθήκαμε κάποια από τα παλιά....
Εγώ τελείωσα στις αρχές της δεκαετίας του 1980.Χαρακτηριστικά της περιόδου οι εκδρομές στο Διαμάντι,οι ομάδες του μπάσκετ,οι μετακινήσεις στο Παλαί ντε Σπορ για να υποστηρίξουμε την ομάδα του σχολείου,οι Πανελλήνιες των δύο ετών που ίσχυσαν μόνο 3 χρόνια και ατυχώς μας σημάδεψαν....
Δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα ονομαστικά,ούτε και καθηγητές (κάποιες ομιχλώδεις αναφορές και ως εκεί)....οι αναμνήσεις είναι καλές και δεν θα ήθελα να ανακινήσω αρνητικά γεγονότα που συνυπήρχαν (αν και πρόσφατα κατάλαβα πως τα ''φάουλ'' που έκαναν κάποιοι τότε,συνεχίζουν να τα κάνουν ακόμα και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό...)...
Θα πω κάποια λίγα για την ιστορία του σχολείου..
Το σχολείο λειτουργούσε τη δεκαετία του 1950 (πρόσφατα έμαθα πως έτος ίδρυσης του σχολείου εμφανίζεται το έτος 1943) σαν παράρτημα του γυμνασίου του Παλαιού Φαλήρου σε κτίριο που υπήρχε στη σημερινή οδό διαδόχου Παύλου στην παραλία,κοντά στο σημείο όπου το τραμ στρίβει προς το κέντρο της Γλυφάδας...Κάποια στιγμή το κτίριο θα γινόταν πολυκατοικία και το σχολείο μεταφέρθηκε στα παλιά μαγειρεία του στρατοπέδου που βρισκόταν στο σημερινό Γκολφ..(ο Άγιιος Δημήτριος,το εκκλησάκι του Γκολφ,αποτελούσε εκκλησάκι του συγκεκριμένου στρατοπέδου)..
Τα μαγειρεία που βρίσκονταν κοντά στο σημερινό αμαξοστάσιο και το γήπεδο μπάσκετ της οδού Παναγούλη,τροποποιήθηκαν και λειτούργησαν σαν σχολείο μέχρι το 1976 οπότε ολοκληρώθηκε η κατασκευή του σημερινού σχολείου...Βέβαια τα εγκαίνια έγιναν κάποια στιγμή την περίοδο 1978-79...με παρουσία του τότε υπουργού Παιδείας...θυμάμαι εκείνο το απόγευμα...ίσως ήταν Σαββάτο...ακόμα τότε το Σαββάτο είχαμε σχολείο και εκείνο ειδικά είχαμε ένα είδος υποχρέωσης να πάμε και για την σχετική τελετή....(συνήθως εκείνα τα σαββατιάτικα απογεύματα της περιόδου 78-79 η πλειοψηφία των αγοριών μαζευόταν στο σινεμά Άννα Ντορ κι έβλεπε ταινίες,προφανώς κάνοντας τρελλό χαβαλέ απ'ότι μάθαινα,μιας κι εγώ δεν ακολουθούσα...)
Θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό,να βλέπω τα παιδιά του σχολείου να σχολάνε και να κατηφορίζουν πλάι στο Γκολφ την οδό Παναγούλη...(o Αλέκος Παναγούλης υπήρξε μαθητής του σχολείου)....εγώ αργότερα πήγα εξ αρχής στο νέο κτίριο το οποίο δεν είχε μεταλλική μάντρα αρχικά, ενώ το κλειστό γυμναστήριο το θυμάμαι ακόμα τεράστιο γιαπί το 1976 το Σεπτέμβριο,γιαπί στο οποίο γινόταν της κακομοίρας στα διαλλείματα,πολλοί έκαναν ποδήλατο εκεί!!!..άλλοι πέταγαν σκόνες και μπάζα ο ένας στον άλλο...(χαρακτηριστική φιγούρα εκείνης της αρχικής περιόδου ήταν ένας ανάπηρος που πουλούσε σάντουιτς έξω από τη μάντρα του σχολείου...)
Υπάρχουν μνήμες από έναν χαρακτηριστικό θεολόγο εκείνων των χρόνων....που μας έβαζε να τραγουδάμε δικής του έμπνευσης ύμνους....που δεχόταν επιθέσεις με στραγάλια στον πίνακα και απίθανο χαβαλέ με αποτέλεσμα να πιάνει ένα ένα τα παιδιά και να ρωτάει..''παιδάκι μου πιστεύεις;;;;'' ''ναι'' του απαντούσε το παιδί..''από που ακούστηκε ο θόρυβος;;;'' ρωτούσε....''από πίσω κύριε'' ήταν η απάντηση....και η ιστορία συνεχιζόταν μέχρι που ο ''από πίσω''ήταν κάποιος από τους στιγματισμένους...και τότε έπεφτε λίγη αρκουδιάρικη καρπαζιά και έξοδος προς τιμωρία από την τάξη...(Λεγόταν πως κάποιοι είχαν μεταφέρει το αυτοκίνητο του συγκεκριμένου καθηγητή σε άλλη θέση από αυτήν που το είχε παρκάρει,για να τον τρομάξουν..)
Πρόλαβα και την επονομαζόμενη ''κότα''...τη φιλόλογο με το περίεργο περπάτημα...που τελικά ήταν από τις καλύτερες στη βαθμολόγηση και στη βοήθεια των αδυνάτων...θυμάμαι χαρακτηριστικά τις εξετάσεις το καλοκαίρι του 1978...γράφαμε Γεωγραφία και εκείνη επιτηρούσε...εγώ είχα κόλλημα να βγαίνω από τους τελευταίους για να είμαι σίγουρος πως έγραψα ό,τι ήξερα...εκείνη τη μέρα είχα μείνει προτελευταίος...στην αίθουσα ήταν άλλο ένα παιδί που σήμερα δουλεύει σε έναν Δήμο και η ''κότα''....Ετοιμάστηκα να δώσω την κόλλα...και εκείνη έκανε το απρόβλεπτο....μου ζήτησε να τον βοηθήσω μιας και ο συγκεκριμένος ήταν μάλλον άσχετος και δεν είχε γράψει σχεδόν τίποτα...και όντως του είπα κάποια πράγματα....στην πραγματικότητα είχα ενοχληθεί από το γεγονός...όμως τα χρόνια που πέρασαν με έκαναν να δεχτώ πως τελικά ήταν κάτι αποδεκτό συμπαντικά...όχι με την ένοια του ανταγωνισμού που διδασκόμασταν,αλλά με την ανθρώπινη ένοια....
Θυμάμαι και τον γνωστότατο ξανθό γυμναστή που μας είχε ξεπατώσει στις τούμπες,στα άλματα στον ίππο και στα λοιπά...ήταν βλέπετε εποχή εμπνευσμένη από την Κομανέτσι....( ο συγκεκριμένος με είχε φιλοδωρήσει δυο φάπες όταν νόμισε πως εγώ κι ο διπλανός μου,της πρώτης σειράς,είχαμε ξεκινήσει πριν δώσει το σύνθημα κατά την επιστροφή από μια εκδρομή στο Διαμάντι το 1977...βέβαια στη διαδρομή ήρθε κοντά και προσπάθησε να ''σβήσει'' το γεγονός,πιθανολογώ φοβούμενος για διαμαρτυρίες μας...)
Μια άλλη ''ωραία εμπειρία!!!''...ήταν με τον δεύτερο γυμναστή του σχολείου....αυτόν που έκανε συνήθως γυμναστική φορώντας σακάκι....Το γεγονός διαδραματίστηκε στο τεράστιο οικόπεδο κάτω από το σχολείο,εκεί που έγινε το σημερινό γήπεδο με το στοίβο..(αυτό ξεκίνησε να φτιάχνεται περί το 1983..)....πρέπει να ήταν 1980....και κάναμε δοκιμές για την παρέλαση εκτός του σχολείου''.....είμασταν γκρουπαρισμένοι και με βήμα κάναμε το γύρο αυτού του μεγάλου τετραγώνου κάτω από τις εντολές του....κάποια στιγμή εκείνος ξεχάστηκε να δώσει εντολή για στροφή αριστερά και το πρώτο γκρούπ θέλοντας να κάνει πλάκα συνέχισε να κινείται προς τα κάτω,προς την κατεύθυνση της πλατείας....φυσικά δεν πρόφτασαν να κάνουν πολλά μέτρα κι ο γυμναστής όρμισε ουρλιάζοντας και τους άρχισε στις φάπες.....
Οι παρελάσεις του σχολείου ήταν ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο....Θα ξεκινήσω από τη σημαδιακή χρονιά 1977...με την ενός μηνός απεργία των καθηγητών....κάποιοι δεν απεργούσαν φυσικά...κι εμείς πηγαινοερχόμασταν καθημερινά για τα όποια μαθήματα γίνονταν...και βέβαια το σχολείο έπρεπε να εμφανίσει ένα γκρουπ μαθητών στην παρέλαση που είχε πέσει μέσα στην απεργία...
Ο γνωστός γυμναστής με το σακάκι έκανε πραγματικά μεγάλη προσπάθεια να βγάλει ομάδα παιδιών προς παρέλαση,σχεδόν με εθελοντές,ομάδα που περιλάμβανε μαθητές όλων των τάξεων σε ενιαίο σύνολο που μπορεί να μην ξεπερνούσε τα τριάντα άτομα....θυμάμαι ακόμα εκείνη τη συννεφιασμένη μέρα που συγκεντρωθήκαμε στο σχολείο πριν την παρέλαση και κατευθυνθήκαμε ως γκρουπ προς τη Διαδόχου Παύλου....
Οι παρελάσεις πάντα γίνονταν στη Διαδόχου Παύλου με τους επισήμους μπροστά από το γνωστό άγαλμα με τον πεσόντα,πλάι στο παλιό Δημαρχείο...
Xαρακτηριστικό γεγονός ήταν επίσης η αποχή που έγινε για πρώτη φορά στα χρονικά του σχολείου,το 1980,σχολική χρονιά 1979-1980, όπου μαθητές της Γ Λυκείου οδήγησαν όλο το λύκειο σε αποχή,με αίτιο αν θυμάμαι καλά το ότι δεν τους πήγαιναν την πενταήμερη εκδρομή....
Θυμάμαι ακόμα τους λόγους του Ι.Π ,μαθητή της Γ Λυκείου τότε,που μας μάζευε στα σκαλάκια του ανοιχτού κάτω γηπέδου και μας οργάνωνε....(παρεπιπτόντως στα σκαλάκια αυτά εκείνη τη χρονιά μάλλον γυρίστηκε ένα τμήμα του διαφημιστικού κάποιας μάρκας παπουτσιών με συμπρωταγωνιστή,αν μπορεί να ειπωθεί αυτό για διαφημιστικό,έναν Γλυφαδιώτη ,τον Κ.Α,ο οποίος δεν νομίζω πως είχε υπάρξει μαθητής του σχολείου...μάλλον σε ιδιωτικό πήγαινε)
Σημαντικό θέμα επίσης ήταν οι ομάδες του σχολείου...τα χρόνια γύτρω στο 1977-80 υπήρχε μια δυνατή αντρική ομάδα βόλλευ...μετά όμως δεν συνεχίστηκε το θέμα...μετά το μπάσκετ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο....Στη χρονιά μου οι Β.Τ,Ι.Λ,Σ.Π,Ν.Γ και άλλοι είχαν δημιουργήσει ένα πραγματικά δυνατό σύνολο με αγώνες στο Παλαί ντε Σπόρ,με εμψυχωτή έναν γνωστό τύπο του σχολείου τον Ν.Δ.....( Ο Γιάννης Λ., εξακολουθεί και σήμερα να ασχολείται με το σπορ και ήταν παρών στη γιορτή των εβδομήντα χρόνων του σχολείου μαζί και ο επίσης παίκτης εκείνων των ομάδων Βαγγέλης Τ.)
Δεν μπορεί επίσης να παραλειφθεί η παρουσία ιερέων για το μάθημα των θρησκευτικών εκείνη την περίοδο, από 1979 και μετά...Η αλήθεια είναι πως έκαναν ελαστική βαθμολόγηση και ευχάριστο μάθημα...με λίγη βαβούρα....θυμάμαι μια περίπτωση το 1980, όπου γινόταν φασαρία στην αίθουσα και ο ιερέας που μας έκανε μάθημα βρήκε τον ''ενορχηστρωτή''...τότε τον ρώτησε αν μετανοεί δημοσίως....κι αμέσως εκείνος ο συμμαθητής μετανόησε δημοσίως και του φίλησε το προτεταμένο χέρι....μην χάσει και τη βαθμολογία...
Οι θεολόγοι ιερείς εκείνη την περίοδο ήταν δύο...ο πρώτος συμμετείχε στο προαναφερθέν περιστατικό και έχει υπάρξει χαρακτηριστική μορφή της Κάτω Γλυφάδας...ο επόμενος δεν μας ήταν γνωστός εκκλησιαστικά...χαρακτηριστικές φράσεις του...''παλληκάρι'' και ''μπίσνεμάν''...(κατά το businessman)......
Ένα άλλο ωραίο περιστατικό είχε γίνει τη χρονιά 1978-79...εμείς τρίτη Γυμνασίου τότε...ξεχωριστά τμήματα αγοριών-κοριτσιών...εκτός από ένα ,το τελευταίο,που έμπαιναν τα ονόματα που περίσσευαν και τους έβγαινε πάντα μικτό..(τυχεροί)...Το δικό μας τμήμα βρισκόταν σε μια ισόγεια αίθουσα και εκείνη τη χρονιά Φυσική και Χημεία μας έκανε μια φυσιογνώστρια με χαρακτηριστικό παρατσούκλι που καλύτερα να μην το αναφέρω....Κάποια μέρα το μάθημα ήταν για τη φυγόκεντρο δύναμη...και η συγκεκριμένη καθηγήτρια ήθελε να το κάνει παραστατικό...έβγαλε λοιπόν τη ζώνη της ζακέτας της και έδεσε μ αυτήν την τσάντα της,αρχίζοντας να κάνει γύρους σαν σφυροβόλος για να μας δείξει τη φυγόκεντρο...περιττόν να πω πως στην αίθουσα έγινε της ''αρκούδας'',όσο κι αν η καθηγήτρια αυτή δεν σήκωνε το χαβαλέ...(Η συγκεκριμένη καθηγήτρια,προς τιμήν της,ήταν παρούσα στον εορτασμό των εβδομήντα χρόνων του σχολείου,φωτογραφήθηκε με την τάξη,μίλησε μαζί μας και της ξαναθύμησα το γεγονός με την φυγόκεντρο δύναμη...)
Ένα άλλο περιστατικό από εκείνη τη χρονιά,χρονιά που στο Ιράν έριχναν το Σάχη και ερχόταν ο Χομεϊνί,ήταν και αυτό με το αποκρουστικό θέμα ''ροχάλα''...Δυο συγκεκριμένοι συμμαθητές,οι οποίοι είχαν και έντονη ενασχόληση με άθλημα του υγρού στοίβου,είχαν αρχίσει ένα ''χόμπυ''...να ρίχνουν ροχάλες στον τοίχο,πίσω από ένα φοριαμό,στο βάθος της αίθουσας...Δεν άργησε ο τοίχος να γίνει πράσινος από τις ροχάλες και οι δυο τους να γίνουν διάσημοι και παρακινούμενοι από κάποιους να συνεχίσουν το ''άθλημα''...Κάποια μέρα προφανώς κάποιο ''πουλάκι'' σφύριξε στον γνωστό γυμνασιάρχη της περιόδου το περιστατικό και μια μέρα ο ψηλός γυμνασιάρχης εμφανίστηκε ζητώντας να βρει τον υπαίτιο...κάλεσε όσους ήξεραν να βγουν μπροστά και να πουν το όνομα....Και τότε έγινε κάτι το οποίο θυμάμαι ακόμα....άρχισαν να βγαίνουν οι φίλοι των δυο ''αθλητών'' ένας-ένας και να τους ''καρφώνουν'' δημοσίως!!!!!!!!!!!!!!!...και το περίεργο είναι πως οι από τους μη κολλητούς τους δεν τους ''κάρφωσαν''...τους ''κάρφωσαν'' κυρίως οι φίλοι τους...και φυσικά ο γυμνασιάρχης τους έριξε ένα τριήμερο αποβολή...
Μια διαφορετική ''ιστορία'' στη διάρκεια μιας εκδρομής στο Διαμάντι είναι η παρακάτω...(δεν θυμάμαι αν την έχω ξαναναφέρει)....είχαμε πάει στην παραλία από το πρωί και κανένα μισάωρο πριν φύγουμε εμφανίσθει γνωστός καλοφαγάς καθηγητής στο παραλιακό κέντρο που πάντοτε καθόντουσαν οι καθηγητές....προφανώς παράγγειλε κάτι φαγώσιμο και σε ποσότητα...μάλλον θα είχε μέθημα τις τελευταίες ώρες και δεν είχε πληροφορηθεί για την εκδρομή από το πρωί...όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε και σηκώθηκαν και οι καθηγητές,τον άκουσα από μακρυά να μιλάει με συνάδελφό του και η συνομιλία ήταν περίπου η ακόλουθη....''άντε δεν θα σηκωθείς να φύγουμε;;'' ερωτήθηκε ο μερακλής.....'' θα κάτσω πρώτα να φάω αυτά που παράγγειλα και μετά θα έρθω'' ήταν η απάντηση...
Άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό της περιόδου από εκδρομή...ο συμμαθητής Γ.Μ έβαλε ένα αυγό στην πλάτη ενός άλλου συμμαθητή,του Μ.Ν,και το έσπασε μέσα από το μπλουζάκι του πριν προλάβει να αντιδράσει....
Ο Μ.Ν είχε τη σωματική διάπλαση να κάνει φασαρία αλλά δεν το έκανε......το γεγονός μετά από λίγο καιρό ξεχάστηκε....
Και μια αναφορά στα αυτοκίνητα των καθηγητών εκείνης της περιόδου....ο γνωστός θεολόγος είχε ένα ιταλικό εξακοσαράκι....ο γυμναστής με τα τραμπολίνα μια ''μπέμπα'' του 1970,λευκή....ο μερακλής φιλόλογος με τους μεζέδες ένα εγγλέζικο 1100 κυβικά....η φυσιογνώστρια με τη...σφυροβολία ένα εγγλέζικο πορτοκαλί μίνι,ίδιο και η φυσικός με τους ...παράγοντες που υπεισέρχονται....ο φυσικός με το εκ νήσου όνομα ενα ιταλικό 1100 κυβικά ...των υπόλοιπων θα τα αναφέρουμε στο μέλλον....
Eδώ θα ήθελα να τοποθετήσω δυo τραγούδια...το ένα για όσους πήγαιναν στο σχολείο από 1967 μέχρι 1972 και τους οποίους δεν γνωρίζω προσωπικά,όμως ως πιτσιρίκι τους έβλεπα να κατεβαίνουν τη σημερινή οδό Παναγούλη.......το τραγούδι γι αυτούς είναι το παρκάτω..
Tο διάλεξα περισσότερο για τον ήχο του,που εκφράζει όλη εκείνη την περίοδο...
Για εμάς τους 1977-1982 θα προτιμούσα το παρακάτω.....
Tο συγκεκριμένο το σνόμπαρα λίγο τότε...το θυμάμαι να παίζει σε φορητό κασετόφωνο που κουβάλαγε συμμαθητής μου σε εκδρομή στο Διαμάντι ,την άνοιξη του 1982....
Αλλά θα ανεβάσω κι άλλο ένα,ειδικά για τους αποφοίτους του 1982...ένα κομμάτι που ακουγόταν πολύ τότε...και μάλιστα είχε ακουστεί στον αποκριάτικο χορό της Γ Λυκείου του 1982,στη ντισκοτέκ ''ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ',μια ντισκοτέκ που είχε φτιαχτεί στο χώρο ενός παλιού χειμερινού σινεμά (νομίζω στο χειμερινό Μαιάμι)....Το κομμάτι είναι από τους Sharp Ties....
Ελπίζω να ανακίνησα κάποιες παλιές μνήμες σε κάποιους και θα επανέλθω...
(Σημείωση....: έχει ανακοινωθεί γιορτή για τις 29 Ιουνίου 2013 το βράδυ. στο σχολείο,για την επέτειο των 70 ετών της ύπαρξής του ,ευρέθη και σχετικό τραγούδι από συμμαθητή...)
Ακολουθώντας τα γεγονότα βρεθήκαμε στο 1ο Λύκειο Γλυφάδας για των εορτασμό των εβδομήντα χρόνων του...
Η οργάνωση άγγιξε το τέλειο.....παιδιά υποδέχονταν τους αποφοίτους και αφού τους κατέγραφαν ,τους έδειχναν και την αίθουσα όπου θα συγκεντρώνονταν οι μαθητές της χρονιάς τους...φιλότιμη προσπάθεια που απαιτούσε πολύμηνο κόπο υποθέτω...
Έπειτα οι περισσότεροι παραμείναμε περιφερόμενοι στο προαύλιο....οι δικοί μου συμμαθητές,του 1982,είχαν και πλακάτ με την ένδειξη απόφοιτοι 1982....
Πραγματικά πήραμε ενέργεια από τον χώρο....η αίσθηση ήταν μοναδική...
Παρόντες πολλοί....ο Φώτης Β, φωτογράφιζε σχεδόν επαγγελματικά (ελπίζω να αναρτηθούν σύντομα οι φωτό.)...η Ντόρα Γ. ...είχε όπως πάντα την ''ενορχήστρωση',είχε φτιάξει το πλακάτ της τάξης του 1982...(καμία άλλη χρονιά δεν είχε αντίστοιχο) και μας έδωσε και αναμνηστικό ένα ποίημά της ,τυπωμένο,εμπνευσμένο από την ημέρα.....ο Πέτρος Π. εξ Αμερικής πρόλαβε το γεγονός,είχαμε και τον Γιάννη τον Λ. γνωστό μπασκετικά από εκείνα τα χρόνια και τώρα ασχολούμενο με τα αυτοκίνητα όπως και ο Νίκος Ζ..,συμμαθητής μου από τα χρόνια του 2ου Δημοτικού..τον Βαγγέλη Τ. επίσης μπασκετικό και ασχολούμενο με σκάφη αναψυχής πλέον...,τον καθηγητή Λάμπη Β.....την Πέγκυ Μ..., την καθηγήτρια Αναστασία Μ....τον ασχολούμενο με διοίκηση μεγάλων επιχειρήσεων Κώστα Σ..,την Βίκυ Τ.,την Δώρα Α..,τον Νίκο Κ..,την Αντωνία Χ...,τον Κίμωνα Α.. και άλλους...Παρούσα και η παλιά μας καθηγήτρια κυρία Σωτ....πραγματική έκπληξη της ημέρας,με εμφάνιση ίδια όπως την ξέραμε...σαν να μην πέρασε μια μέρα....
Κάποα στιγμή πήγαμε και στην άιθουσα που μας είχαν υποδείξει,τη νούμερο 7...όπου και διαπιστώσαμε ανηρτημένα όλα τα ονόματα των αποφοίτων της χρονιάς,τα ονόματα των καθηγητών..ακόμα και αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων που αφορούσαν εκείνη τη χρονιά....καταπληκτική δουλειά...ευχαριστούμε....
Παραθέτω και σχετικά βιντεάκια...οχι ιδιαίτερα καλά σε ανάλυση..αλλά δείχνουν το κλίμα....
Kι ένα τραγούδι αποκλειστικά για τους αποφοίτους του 1982......
Οι απόφοιτοι του 1982 έχουν και σελίδα στο facebook με σκοπό να συναντούνται και απ ότι έχουμε πληροφορηθεί συναντήθηκαν κάποιες φορές το καλοκαίρι του 2014....(υπάρχουν και φωτο από τα γεγονότα,όσοι θέλουν ας τις ψάξουν)....
Κι επειδή το άρθρο συμπληρώνεται....να πούμε πως επισκεφθήκαμε λόγω εκλογών το σχολείο και παλι το χειμώνα του 2015....και μάλιστα τις αίθουσες του κτιρίου που έχει ''πλάτη'' την Αγίου Νικολάου,στον δεύτερο κιόλας όροφο...μεταφερθήκαμε νοερά στο 1978...η σκάλα ίδια και σε μάλλον χειρότερη κατάσταση....οι αίθουσες σαν να τις επισκεπτόμασταν κάποια μέρα του 1978...στη δευτέρα Γυμνασίου...η θέα είχε αλλάξει...περισσότερα κτίρια τριγύρω και πια δεν χάζευες τα αεροπλάνα που πήγαιναν για προσγείωση...είχαν φύγει πια....Δεν μπόρεσα να μπω εύκολα στο κλίμα και στην ενέργεια του χώρου...ήθελε το χρόνο του κι εγώ δεν είχα....Μετά από λίγες μέρες βρήκα όμως ένα τραγουδάκι που συνδύαζε τα παλιά και τα καινούργια ίσως....
Όπως προανέφερα συναντήσεις των αποφοίτων του 1982 γίνονται και όποιος θέλει ας ψάξει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ενημερωθεί,εμείς δεν θα δώσουμε, για κάποιους λόγους, περισσότερες λεπτομέρειες για το θέμα.
Να σημειώσω πως αν και περίμενα κάποια παλιάς κοπής τζαρτζαρίσματα να μην επαναληφθούν,δυστυχώς ξαναείδα κάτι που θύμισε παλιές ιστορίες και πραγματικά το άφησα να πάει χωρίς να θυμίσω γεγονότα.....η ζωή είναι επανάληψη ίδιων γεγονότων...αλλά το ξεχνάμε.
Πρόσφατα (2018) βρεθήκαμε με κάποιους παλιούς συμμαθητές και είπαμε δυο κουβέντες σε κάποια ταβερνεία,σε περιοχές των νοτίων της Αθήνας....μια χαρά τους είδα....θυμηθήκαμε κάποια από τα παλιά....
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ...ΧΑΣΑΝΙ..
Πρόσφατα γνώρισα έναν ηλικιωμένο κύριο,ο οποίος σε ηλικία 15 χρόνων περίπου, δούλευε στα έργα των Γερμανών στο παλιό αεροδρόμιο,στο Χασάνι επί γερμανικής κατοχής..
''Δούλευα αρχικά στο τραινάκι του Βαν ντε Κρούιτε...Ήταν ένα τραινάκι στο οποίο φορτώναμε υλικά από το νταμάρι στο λόφο Πανί στο Καλαμάκι και φτιάχναμε σημεία απόκρυψης των γερμανικών αεροπλάνων....παντού στην Αργυρούπολη,το Ελληνικό,το Καλαμάκι,υπήρχαν σημεία με καμουφλαρισμένα αεροπλάνα τα οποία οι Γερμανοί μόλις τα χρειαζόντουσαν τα μετέφεραν με αυτοκίνητα στο αεροδρόμιο και τα απογείωναν...Κάποια μέρα ο γιος ενός από τους Γερμανούς που δούλευαν εκεί μου χτύπησε την παλάμη που κράταγε λίγες σταφιδες και μου τις έριξε στο χώμα...τότε του έριξα μια γερή γροθιά και ο Γερμανός πατέρας περιέργως κατάλαβε τι έκανε ο γιος του και έσπευσε να με υπερασπιστεί....
Κάθε ταράτσα είχε και ένα πολυβολείο...κι όταν έφυγαν οι Γερμανοί στη θέση των όπλων είχαν βάλει ξύλινα ομοιώματα μιας και απέσυραν τα καλά πολυβόλα λόγω των αναγκών που είχαν αλλού...
Σε έναν βομβαρδισμό του αεροδρομίου σκοτώθηκαν καμιά διακοσαριά Γερμανοί σε ένα καταφύγιο κάπου κοντά στα παλιά Δειλινά..[*υποθέτω κάπου κοντά στο σημερινό πάρκο στα αριστερά καθώς πηγαίνουμε προς Γλυφάδα]...
Οι Γερμανοί δεν έπιναν παρά ελάχιστο νερό...γέμιζαν τα παγούρια τους με τσάι και από αυτό έπιναν όλη μέρα...
Στις αερομαχίες πάνω από το αεροδρόμιο οι Γερμανοί δεν τα πήγαιναν πολύ καλά...τα Σπιτφάιρ των Άγγλων αλώνιζαν....κάποια μέρα ένα τέτοιο αγγλικό έπεσε κοντά στο εργοστάσιο του Ασπιώτη που έφτιαχνε τα γραμματοσημα..
Κάποια στιγμή με έβαλαν να πηγαίνω φαγητό στους αξιωματικούς που έμεναν στις κίτρινες βίλες στο Καλαμάκι....κάθε μεσημέρι έπερνα το καρότσι με τις καραβάνες..με τα ονόματά τους πάνω και ξεκινούσα τη διανομή.....
Λίγο πριν φύγουν από την Ελλάδα μας φώναξαν και μας έδωσαν τις κουβέρτες που είχαν στις αποθήκες.....μας είπαν πως τώρα πια μόνο Άγγλοι και Αμερικάνοι....''
Αυτά περίπου ήταν τα λόγια του και τα παραθέτω σαν ενδιαφέρουσα αναφορά σε μιαν άλλη εποχή..
''Δούλευα αρχικά στο τραινάκι του Βαν ντε Κρούιτε...Ήταν ένα τραινάκι στο οποίο φορτώναμε υλικά από το νταμάρι στο λόφο Πανί στο Καλαμάκι και φτιάχναμε σημεία απόκρυψης των γερμανικών αεροπλάνων....παντού στην Αργυρούπολη,το Ελληνικό,το Καλαμάκι,υπήρχαν σημεία με καμουφλαρισμένα αεροπλάνα τα οποία οι Γερμανοί μόλις τα χρειαζόντουσαν τα μετέφεραν με αυτοκίνητα στο αεροδρόμιο και τα απογείωναν...Κάποια μέρα ο γιος ενός από τους Γερμανούς που δούλευαν εκεί μου χτύπησε την παλάμη που κράταγε λίγες σταφιδες και μου τις έριξε στο χώμα...τότε του έριξα μια γερή γροθιά και ο Γερμανός πατέρας περιέργως κατάλαβε τι έκανε ο γιος του και έσπευσε να με υπερασπιστεί....
Κάθε ταράτσα είχε και ένα πολυβολείο...κι όταν έφυγαν οι Γερμανοί στη θέση των όπλων είχαν βάλει ξύλινα ομοιώματα μιας και απέσυραν τα καλά πολυβόλα λόγω των αναγκών που είχαν αλλού...
Σε έναν βομβαρδισμό του αεροδρομίου σκοτώθηκαν καμιά διακοσαριά Γερμανοί σε ένα καταφύγιο κάπου κοντά στα παλιά Δειλινά..[*υποθέτω κάπου κοντά στο σημερινό πάρκο στα αριστερά καθώς πηγαίνουμε προς Γλυφάδα]...
Οι Γερμανοί δεν έπιναν παρά ελάχιστο νερό...γέμιζαν τα παγούρια τους με τσάι και από αυτό έπιναν όλη μέρα...
Στις αερομαχίες πάνω από το αεροδρόμιο οι Γερμανοί δεν τα πήγαιναν πολύ καλά...τα Σπιτφάιρ των Άγγλων αλώνιζαν....κάποια μέρα ένα τέτοιο αγγλικό έπεσε κοντά στο εργοστάσιο του Ασπιώτη που έφτιαχνε τα γραμματοσημα..
Κάποια στιγμή με έβαλαν να πηγαίνω φαγητό στους αξιωματικούς που έμεναν στις κίτρινες βίλες στο Καλαμάκι....κάθε μεσημέρι έπερνα το καρότσι με τις καραβάνες..με τα ονόματά τους πάνω και ξεκινούσα τη διανομή.....
Λίγο πριν φύγουν από την Ελλάδα μας φώναξαν και μας έδωσαν τις κουβέρτες που είχαν στις αποθήκες.....μας είπαν πως τώρα πια μόνο Άγγλοι και Αμερικάνοι....''
Αυτά περίπου ήταν τα λόγια του και τα παραθέτω σαν ενδιαφέρουσα αναφορά σε μιαν άλλη εποχή..
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ....ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ και ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ....
Η βρώμικη ιστορία του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου,ενός πολέμου που ξεκίνησε από το τίποτα και κατέληξε στο πουθενά,ήταν τελικά μια ιστορία που αφορούσε συμφέροντα οργανώσεων που μπορούσαν να χαρακτηριστούν εταιρείες,αλλά και συμμορίες....
Οι κομματκοί σχηματισμοί που πρωταγωνίστησαν στη σύρραξη είχαν καθαρά δομή εταιρείας και σκοπό κυρίως τα συμφέροντα της ηγετικής ομάδας,χωρίς βέβαια να αφήνονται στο πουθενά τα κατώτερα μέλη τα οποία είχαν κι αυτά μερτικό από την πίτα....
Παράλληλα,οι εταιρείες που έφτιαχναν το πολεμικό υλικό αποκόμισαν τεράστια κέρδη από τη δραστηριότητα,ενώ και οι δομές κομμάτων και εταιρειών που βρέθηκαν με τους νικητές,ενισχύθηκαν μετά την ολοκλήρωση του πολέμου.....για παράδειγμα το κομμουνιστικό σύστημα διακυβέρνησης εξασφάλισε ένα τεράστιο ''ψυγείο'' ανθρώπινων ψυχών με την προσάρτιση στο άρμα του των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης,στις Ήνωμένες Πολιτείες η βιομηχανία απορρόφησε τεράστιο πλούτο,ενώ η κρατική δομή έβαλε επιτέλους πόδι και πέραν του Ατλαντικού...εξήχθη ο αμερικάνικος τρόπος ζωής παντού με αποτέλεσμα οικονομική έκρηξη η οποία αντιστάθμισε την κατάθλιψη της δεκαετίας του 30...
Λαβωμένος βγήκε ο βρετανικός λέων,η Γαλλία και η Γερμανία....οι δύο πρώτες έχασαν σταδιακά τις αποικίες τους ενώ η τρίτη έχασε εδάφη και διαλύθηκε η βιομηχανική της δομή...βέβαια όταν μπολιάστηκε με τον αμερικανικό τρόπο σκέψης η βιομηχανία ξαναδυνάμωσε και μπορεί πλέον να τροφοδοτήσει για μια φορά ακόμα το ιδεολογικό υπόβαθρο της μεγάλης Γερμανίας με άγνωστες τις πιθανές εξελίξεις....
Ο παγκόσμιος πόλεμος ενίσχυσε τις εταιρείες και τις κομματικές-συμμοριακές δομές όσων επικράτησαν...όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις...όπως γινόταν με τις συμμορίες της ποτοαπαγόρευσης,τις συμμορίες των σταυροφοριών,τις συμμορίες των νομάδων που μεταμορφώθηκαν σε κράτη....ό,τι δεν συμμοριοποιήθηκε κατέρρευσε....κι όποια συμμορία δεν φρόντισε τα μέλη της κατέρρευσε γρήγορα.....
Βέβαια ο χρόνος ζωής των συμμοριακών ή εταιρικών μορφωμάτων είναι συγκεκριμένος αφού όλα σ αυτό τον κόσμο έχουν πεπερασμένο χρόνο ζωής....αφού είναι όλα ένα πέρασμα στο άπειρο...και το μόνο που κάνουν οι δομές που προανέφερα είναι να κρατάνε τον κόσμο κολλημένο στα γήινα,να τον εμποδίζουν να δει πέρα από εδώ....προς το υπερπέραν....
Οι κομματκοί σχηματισμοί που πρωταγωνίστησαν στη σύρραξη είχαν καθαρά δομή εταιρείας και σκοπό κυρίως τα συμφέροντα της ηγετικής ομάδας,χωρίς βέβαια να αφήνονται στο πουθενά τα κατώτερα μέλη τα οποία είχαν κι αυτά μερτικό από την πίτα....
Παράλληλα,οι εταιρείες που έφτιαχναν το πολεμικό υλικό αποκόμισαν τεράστια κέρδη από τη δραστηριότητα,ενώ και οι δομές κομμάτων και εταιρειών που βρέθηκαν με τους νικητές,ενισχύθηκαν μετά την ολοκλήρωση του πολέμου.....για παράδειγμα το κομμουνιστικό σύστημα διακυβέρνησης εξασφάλισε ένα τεράστιο ''ψυγείο'' ανθρώπινων ψυχών με την προσάρτιση στο άρμα του των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης,στις Ήνωμένες Πολιτείες η βιομηχανία απορρόφησε τεράστιο πλούτο,ενώ η κρατική δομή έβαλε επιτέλους πόδι και πέραν του Ατλαντικού...εξήχθη ο αμερικάνικος τρόπος ζωής παντού με αποτέλεσμα οικονομική έκρηξη η οποία αντιστάθμισε την κατάθλιψη της δεκαετίας του 30...
Λαβωμένος βγήκε ο βρετανικός λέων,η Γαλλία και η Γερμανία....οι δύο πρώτες έχασαν σταδιακά τις αποικίες τους ενώ η τρίτη έχασε εδάφη και διαλύθηκε η βιομηχανική της δομή...βέβαια όταν μπολιάστηκε με τον αμερικανικό τρόπο σκέψης η βιομηχανία ξαναδυνάμωσε και μπορεί πλέον να τροφοδοτήσει για μια φορά ακόμα το ιδεολογικό υπόβαθρο της μεγάλης Γερμανίας με άγνωστες τις πιθανές εξελίξεις....
Ο παγκόσμιος πόλεμος ενίσχυσε τις εταιρείες και τις κομματικές-συμμοριακές δομές όσων επικράτησαν...όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις...όπως γινόταν με τις συμμορίες της ποτοαπαγόρευσης,τις συμμορίες των σταυροφοριών,τις συμμορίες των νομάδων που μεταμορφώθηκαν σε κράτη....ό,τι δεν συμμοριοποιήθηκε κατέρρευσε....κι όποια συμμορία δεν φρόντισε τα μέλη της κατέρρευσε γρήγορα.....
Βέβαια ο χρόνος ζωής των συμμοριακών ή εταιρικών μορφωμάτων είναι συγκεκριμένος αφού όλα σ αυτό τον κόσμο έχουν πεπερασμένο χρόνο ζωής....αφού είναι όλα ένα πέρασμα στο άπειρο...και το μόνο που κάνουν οι δομές που προανέφερα είναι να κρατάνε τον κόσμο κολλημένο στα γήινα,να τον εμποδίζουν να δει πέρα από εδώ....προς το υπερπέραν....
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΟ ΜΠΑΡΙ.....
Λίγοι Έλληνες γνωρίζουν ή εν πάσει περιπτώσει έχουν καταγράψει στη μνήμη τους πως τα λείψανα του μεγάλου Αγίου από τα Μύρρα της Λυκίας,του Αγίου Νικολάου,βρίσκονται στό Μπάρι της Ιταλίας,φερμένα από Γενοβέζους πιθανότατα ναυτικούς...που φυσικά τα πήγαν εκεί χωρίς καμία συγκατάθεση παρά με την γνωστή μέθοδο της αρπαγής...εκτός κι αν υπάρχουν καταγραφές περί του αντιθέτου...πιθανόν να τίθεται ως αιτιολογία η διαφύλαξη του λειψάνου από τουρκικές επιδρομές την περίοδο εκείνη...εν πάσει περιπτώσει το λείψανο δεν ξαναγύρισε ποτέ εκεί που ανήκε...ή στην απέναντι μεριά,στα Δωδεκάννησα......
Παρακάτω παραθέτω βιντεάκια που σχετίζονται με τον Άγιο Νικόλαο,πολιούχο του Μπάρι,της βυζαντινής Βάρης,εκεί που και το γήπεδο ποδοσφαίρου λέγεται San Nicola.....
Παρακάτω παραθέτω βιντεάκια που σχετίζονται με τον Άγιο Νικόλαο,πολιούχο του Μπάρι,της βυζαντινής Βάρης,εκεί που και το γήπεδο ποδοσφαίρου λέγεται San Nicola.....
ΑΤΛΑΝΤΕΣ.......
Πρόσφατα διάβασα μια ανάρτηση για το που πήγαν τελικά,τι απέγιναν,οι κάτοικοι της Ατλαντίδας..
Σύμφωνα με το άρθρο αυτοί πέρασαν στη σημερινή δυτική Αφρική κι έπειτα καταδιώχτηκαν από όπου περνούσαν μέχρι που βρήκαν καταφύγιο σε ερημικές και ορεινές περιοχές της Αραβικής χερσονήσου και της Ασίας....έτσι που έθετε το θέμα,αυτοί αποτέλεσαν τον πυρήνα της τουρκοτουρανικής φυλής και των περί αυτήν....ουσιαστικά Άτλαντες είναι αυτοί που μας καταδιώκουν μέχρι σήμερα....αλλά αν είναι έτσι....πιθανόν να επαναληφθει η ίδια ιστορία...μια ιστορία που δεν υπάρχει ούτε ως μυθολογική αναφορά στα σχολικά βιβλία...και της οποίας αδιάψευστος σιωπηρός μάρτυρας είναι το μέγιστο των μνημείων στο κέντρο της Αθήνας....αυτό που οι επίγονοι και απόγονοι των Ατλάντων έχουν βαλθεί να καταστρέψουν....γιατί είναι το νικητήριο μνημείο μετά το θρίαμβο των Ελλήνων εναντίον τους....
Σύμφωνα με το άρθρο αυτοί πέρασαν στη σημερινή δυτική Αφρική κι έπειτα καταδιώχτηκαν από όπου περνούσαν μέχρι που βρήκαν καταφύγιο σε ερημικές και ορεινές περιοχές της Αραβικής χερσονήσου και της Ασίας....έτσι που έθετε το θέμα,αυτοί αποτέλεσαν τον πυρήνα της τουρκοτουρανικής φυλής και των περί αυτήν....ουσιαστικά Άτλαντες είναι αυτοί που μας καταδιώκουν μέχρι σήμερα....αλλά αν είναι έτσι....πιθανόν να επαναληφθει η ίδια ιστορία...μια ιστορία που δεν υπάρχει ούτε ως μυθολογική αναφορά στα σχολικά βιβλία...και της οποίας αδιάψευστος σιωπηρός μάρτυρας είναι το μέγιστο των μνημείων στο κέντρο της Αθήνας....αυτό που οι επίγονοι και απόγονοι των Ατλάντων έχουν βαλθεί να καταστρέψουν....γιατί είναι το νικητήριο μνημείο μετά το θρίαμβο των Ελλήνων εναντίον τους....
GIOVINEZZA...ένας ύμνος,μια εποχή....
Μεσοπόλεμος,Ιταλία....
Η Ιταλία ήταν από τους νικητές του 1ου παγκόσμιου πολέμου και ουσιαστικά ο λόγος που την έκανε να βρεθεί στο πλευρό του Άξονα,ήταν η συγγένεια της ιδεολογίας του μουσολινικού φασισμού με τον χιτλερικό εθνικοσοσιαλισμό....
Εκείνα τα χρόνια η νεολαία στρατέφθηκε,όπως την ''πατάνε'' πάντα οι νεολαίες,με το φασιστικό κόμμα,ντύθηκε στρατιωτικά,κράτησε εικονικά όπλα,τραγούδησε....Παρεπιπτόντως ο ύμνος του φασιστικού κόμματος λεγόταν ''νιότη''...giovinezza....και κατόπιν αυτός ο ύμνος μετεξέλίχθηκε σε ύμνο της σοσιαλδημοκρατίας του Σαλό στη βόρεια Ιταλία,λίγο πριν το τέλος του πολέμου.
Ακούγοντάς το τώρα σαν παρατηρητής μπορώ να μπω στην εποχή σε κάποιο βαθμό,να την κατανοήσω κατ'ελάχιστο...εξάλλου το μυστικό σ αυτά τα τραγούδια είναι να ξεσηκώσουν τον ψυχισμό και μετά να τον κατευθύνουν μέσα από μαζικές εκδηλώσεις προς τα εκεί που θέλει ο αρχηγός,ο οποιοσδήποτε αρχηγός.....εξάλλου στην Ιταλία τότε γινόταν μια προσπάθεια ανασύστασης μιας αυτοκρατορίες με αποικίες και κτήσεις όπως Λιβύη,Δωδεκάννησα,Αιθιοπία,Σομαλία.....άσχετο βέβαια με το που κατέληξε...
Η Ιταλία ήταν από τους νικητές του 1ου παγκόσμιου πολέμου και ουσιαστικά ο λόγος που την έκανε να βρεθεί στο πλευρό του Άξονα,ήταν η συγγένεια της ιδεολογίας του μουσολινικού φασισμού με τον χιτλερικό εθνικοσοσιαλισμό....
Εκείνα τα χρόνια η νεολαία στρατέφθηκε,όπως την ''πατάνε'' πάντα οι νεολαίες,με το φασιστικό κόμμα,ντύθηκε στρατιωτικά,κράτησε εικονικά όπλα,τραγούδησε....Παρεπιπτόντως ο ύμνος του φασιστικού κόμματος λεγόταν ''νιότη''...giovinezza....και κατόπιν αυτός ο ύμνος μετεξέλίχθηκε σε ύμνο της σοσιαλδημοκρατίας του Σαλό στη βόρεια Ιταλία,λίγο πριν το τέλος του πολέμου.
Ακούγοντάς το τώρα σαν παρατηρητής μπορώ να μπω στην εποχή σε κάποιο βαθμό,να την κατανοήσω κατ'ελάχιστο...εξάλλου το μυστικό σ αυτά τα τραγούδια είναι να ξεσηκώσουν τον ψυχισμό και μετά να τον κατευθύνουν μέσα από μαζικές εκδηλώσεις προς τα εκεί που θέλει ο αρχηγός,ο οποιοσδήποτε αρχηγός.....εξάλλου στην Ιταλία τότε γινόταν μια προσπάθεια ανασύστασης μιας αυτοκρατορίες με αποικίες και κτήσεις όπως Λιβύη,Δωδεκάννησα,Αιθιοπία,Σομαλία.....άσχετο βέβαια με το που κατέληξε...
ΤΟ ΘΕΡΜΟΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΩΝ ΑΤΛΑΝΤΩΝ......
Η ύπαρξη του ρεύματος του κόλπου του Μεξικό ποτέ δεν μου φαινόταν απόλυτα εξηγήσιμη.Ναι μεν λογικά υπήρχε η εξήγηση του νερού που ερχόταν από τον βορρά και ζεσταινόταν λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας από τη γειτνίαση με τον ισημερινό,όμως και αλλού υπάρχουν αντίστοιχες γεωγραφικές ''κατασκευές'' και κάτι τέτοιο δεν γίνεται....
Παράλληλα,τα φαινόμενα των Βερμούδων αλλά και το όνομα ενός νησιού που λέγεται Άνδρος με έκαναν να ονειρευτώ περίεργα και να μου έρθει η ιδέα της ύπαρξης κάποιου μεγάλου ενεργειακού εργοστασίου των Ατλάντων στο σημείο,εργοστασίου το οποίο καταβυθίστηκε μαζί με την Ατλαντίδα και του οποίου ο αντιδραστήρας εξακολουθεί να λειτουργεί....
Αυτή η ιδέα πέρασε από το μυαλό μου δέκα χρόνια πριν...και κάποια μέρα άκουσα έναν γνωστό φευγάτο τύπο που δεν ζει πια σε μια νυχτερινή εκπομπή,ανάμεσα στα υπόλοιπα τρελλά του να λέει πως ''στο τρίγωνο των Βερμούδων ήταν το θερμοπυρηνικό εργοστάσιο των Ατλάντων....''.....τελικά ή μας είχε ''τσιμπήσει'' η ίδια μύγα ή ο διασταλμένος ιστορικός χρόνος είχε δώσει και στους δυο μας την ίδια πληροφορία....
Παράλληλα,τα φαινόμενα των Βερμούδων αλλά και το όνομα ενός νησιού που λέγεται Άνδρος με έκαναν να ονειρευτώ περίεργα και να μου έρθει η ιδέα της ύπαρξης κάποιου μεγάλου ενεργειακού εργοστασίου των Ατλάντων στο σημείο,εργοστασίου το οποίο καταβυθίστηκε μαζί με την Ατλαντίδα και του οποίου ο αντιδραστήρας εξακολουθεί να λειτουργεί....
Αυτή η ιδέα πέρασε από το μυαλό μου δέκα χρόνια πριν...και κάποια μέρα άκουσα έναν γνωστό φευγάτο τύπο που δεν ζει πια σε μια νυχτερινή εκπομπή,ανάμεσα στα υπόλοιπα τρελλά του να λέει πως ''στο τρίγωνο των Βερμούδων ήταν το θερμοπυρηνικό εργοστάσιο των Ατλάντων....''.....τελικά ή μας είχε ''τσιμπήσει'' η ίδια μύγα ή ο διασταλμένος ιστορικός χρόνος είχε δώσει και στους δυο μας την ίδια πληροφορία....
RAMONES ....και άλλα
Τους ανακάλυψα σχεδόν κατά τύχην...μου αρέσουν λίγα από τα τραγούδια τους...τους κατατάσουν στα προ-πανκ συγκροτήματα....λέγονται RAMONES...και ο τραγουδιστής τους δεν ζει πια...
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ...
Ένας τραγουδιστής που ίσως από τύχη,ίσως από ατυχία,έκανε μεγάλες επιτυχίες γύρω στο 1970,τότε που στα ''Δειλινά'' και τη ''Νεράιδα'' τον προσκυνούσαν,ήταν ο Χρηστάκης που το επώνυμό του ήταν Σύρπος....
Γεννημένος στην Πόλη κι έχοντας περάσει αρκετά ζόρικα χρόνια κατάφερε να φτάσει ψηλά για κάποιο διάστημα κι έπειτα να πεθάνει αφανής στην Καβάλα το 1980 ή 81......
Γεννημένος στην Πόλη κι έχοντας περάσει αρκετά ζόρικα χρόνια κατάφερε να φτάσει ψηλά για κάποιο διάστημα κι έπειτα να πεθάνει αφανής στην Καβάλα το 1980 ή 81......
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012
Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
ΕΝΑΣ ΑΠΙΘΑΝΟΣ ROBERTO CARLOS
Δείτε αυτό το βιντεάκι με τον απίθανο Roberto Carlos,έναν Βραζιλιάνο που εδώ τραγουδάει ιταλικά με χαρακτηριστική προφορά και χαθείτε στο βίντεο απο τη Νέα Υόρκη του 1968...μπείτε στην εποχή,γίνετε ένας από αυτούς που τριγυρνάν στην πόλη,θαυμάστε τον ήλιο της δεκαετίας του 60 που είχε μια μοναδική χροιά...........
ΣΧΟΛΕΙΟ Ή ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;
Μετά την έλευση του διαδικτύου όπου με ένα κουμπί και μια αναζήτηση μπορεί κάποιος να μάθει τα πάντα,ένα μεγάλο μέρος των σκοπών του σχολείου έχει γίνει πλέον προσβάσιμο και μάλιστα με τρόπο που κοστίζει λιγότερο....η παιδεία εξάλλου έπρεπε να είναι σχεδιασμένη με βάση τις φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητος όπου παρείχετο περιπατητική γνώση,γνώση που οδηγεί σε δημιουργία και όχι γνώση αποστήθισης....
Δεν αρκεί η διανομή φυλλαδίων,βιβλίων και φωτοτυπιών...ούτε οι ατέλειωτες ώρες διδασκαλίας αφού δεν οδήγησαν σε γνώση....τα παιδιά παραμένουν σχεδόν αγράμματα,απαίδευτα,χωρίς να μπορούν να συντάξουν μια στοιχειώδη έκθεση ακόμα και στο λύκειο,για να μην μιλήσουμε για τη γραφή της ίδιας της γλώσσας....
Μένει ο ρόλος μονο του εξεταστικού κέντρου και της πιθανής κοινωνικοποίησης στο σχολείο,κάτι που πολλές φορές λειτουργεί σαν πάρκινγκ ψυχών....
Καιρός είναι να λευτερωθεί το μυαλό των παιδιών και να πλησιάσει την πραγματική γνώση και επίγνωση.....όλο αυτό που υπάρχει,παγκοσμίως ίσως,μοιάζει με ανόητο φερετζέ όπου πίσω από μια δήθεν γνώση κρύβεται η άγνοια,μοιάζει με εκγύμναση ετών χωρίς πραγματικό αντικείμενο....ίσως τα επερχόμενα φωτίσουν και φροντίσουν γι αυτό......
Δεν αρκεί η διανομή φυλλαδίων,βιβλίων και φωτοτυπιών...ούτε οι ατέλειωτες ώρες διδασκαλίας αφού δεν οδήγησαν σε γνώση....τα παιδιά παραμένουν σχεδόν αγράμματα,απαίδευτα,χωρίς να μπορούν να συντάξουν μια στοιχειώδη έκθεση ακόμα και στο λύκειο,για να μην μιλήσουμε για τη γραφή της ίδιας της γλώσσας....
Μένει ο ρόλος μονο του εξεταστικού κέντρου και της πιθανής κοινωνικοποίησης στο σχολείο,κάτι που πολλές φορές λειτουργεί σαν πάρκινγκ ψυχών....
Καιρός είναι να λευτερωθεί το μυαλό των παιδιών και να πλησιάσει την πραγματική γνώση και επίγνωση.....όλο αυτό που υπάρχει,παγκοσμίως ίσως,μοιάζει με ανόητο φερετζέ όπου πίσω από μια δήθεν γνώση κρύβεται η άγνοια,μοιάζει με εκγύμναση ετών χωρίς πραγματικό αντικείμενο....ίσως τα επερχόμενα φωτίσουν και φροντίσουν γι αυτό......
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΠΑΤΗΜΑΤΑ......
Κάποιο πρωινό σχεδόν ξαφνικά,πολλοί σ αυτή τη χώρα ξύπνησαν πλούσιοι....έτσι από το πουθενά κι ας μην είχαν πρώτα κάλτσες να φορέσουν,βρέθηκαν με κουρσάρες...με θέσεις που δεν θα είχαν ποτέ φανταστεί,με εξοχικά, με ποιότητα ζωής βρε αδερφέ.....γνωριμίες ήθελε το πράγμα και διάθεση να απλώσεις το χέρι στο μέλι...αν είχες αναστολές δεν ήσουν για το σύστημα...
Έπειτα ήρθαν τα πακέτα επιδοτήσεων,οι αποσύρσεις αγροτικών προϊόντων και άλλα πολλά.....
Η χώρα γέμισε μαγκιά,ακριβά γούστα και μπλαζέ ύφος...μεγάλη πλάκα...όλοι έγιναν ζάμπλουτοι με τη μία...εκτός βέβαια από όσους είχαν αναστολές...αυτοί ήταν στην απέξω....δεν τους παίζανε.....
Βογγήξανε οι πίστες και οι λουλουδούδες από το εύκολο και ακοπίαστο χρήμα....όλοι πήγαιναν διακοπές σε εξωτικά μέρη και σε νησιά προβεβλημένα...ντρεπόσουνα να το πεις αν δεν πήγαινες το καλοκαίρι σε κάποιο μοδάτο μέρος.....κατάντια....
Τον λογαριασμό τον φουσκώνανε όλα αυτά,αλλά οι τύποι ήταν μάγκες....η μαγκιά φαίνεται όταν κάνεις ωραία κόλπα...και τις απατεωνιές μαγκιά τις λέγανε τότε.....
Πέρασαν έτσι πολλά χρόνια....γίνανε όλοι αρχόντοι μέχρι που ένα πρωί τους είπαν πως τα φράγκα που καζάνταγαν ήταν δανεικά και πως τα χρωστούσαν....μετά τα γλέντια,γκαρσόνια και φουσκωτοί φέρνουν τους λογαριασμούς.....
Υπήρχε άμεσος κίνδυνος να ξαναγυρίσουν στα παλιά,στη μιζέρια,στη σόμπα την ηλεκτρική,στα βερεσέδια στο μίνι μάρκετ,μπακάλικα δεν υπήρχαν,στις τρύπιες κάλτσες.....βέβαια τα μαγκόπαιδα θα την πάταγαν τελευταία...είναι η πλάτη των συστημάτων.....
Όλοι φώναζαν...''βάστα Ρόμελ''...όπως οι μαυραγορίτες στον πόλεμο.....άρχιζαν να καταλαβαίνουν πως παλιά είχαν λίγα όμως ήταν δικά τους...πως τους είχαν μεθύσει για να τους πάρουν ό,τι πολυτιμότερο είχαν.....και δεν ήταν αυτό μόνο η γη τους...ήταν η ουσία της ύπαρξής τους...το φιλότιμο,η σκέψη,το είναι τους,η κληρονομιά των προγόνων.....
Το τι έκαναν τελικά,το πως ξεμπέρδεψαν οι ''καλοί αυτοί άνθρωποι'' θα το μάθουμε σε λίγα χρόνια....
Έπειτα ήρθαν τα πακέτα επιδοτήσεων,οι αποσύρσεις αγροτικών προϊόντων και άλλα πολλά.....
Η χώρα γέμισε μαγκιά,ακριβά γούστα και μπλαζέ ύφος...μεγάλη πλάκα...όλοι έγιναν ζάμπλουτοι με τη μία...εκτός βέβαια από όσους είχαν αναστολές...αυτοί ήταν στην απέξω....δεν τους παίζανε.....
Βογγήξανε οι πίστες και οι λουλουδούδες από το εύκολο και ακοπίαστο χρήμα....όλοι πήγαιναν διακοπές σε εξωτικά μέρη και σε νησιά προβεβλημένα...ντρεπόσουνα να το πεις αν δεν πήγαινες το καλοκαίρι σε κάποιο μοδάτο μέρος.....κατάντια....
Τον λογαριασμό τον φουσκώνανε όλα αυτά,αλλά οι τύποι ήταν μάγκες....η μαγκιά φαίνεται όταν κάνεις ωραία κόλπα...και τις απατεωνιές μαγκιά τις λέγανε τότε.....
Πέρασαν έτσι πολλά χρόνια....γίνανε όλοι αρχόντοι μέχρι που ένα πρωί τους είπαν πως τα φράγκα που καζάνταγαν ήταν δανεικά και πως τα χρωστούσαν....μετά τα γλέντια,γκαρσόνια και φουσκωτοί φέρνουν τους λογαριασμούς.....
Υπήρχε άμεσος κίνδυνος να ξαναγυρίσουν στα παλιά,στη μιζέρια,στη σόμπα την ηλεκτρική,στα βερεσέδια στο μίνι μάρκετ,μπακάλικα δεν υπήρχαν,στις τρύπιες κάλτσες.....βέβαια τα μαγκόπαιδα θα την πάταγαν τελευταία...είναι η πλάτη των συστημάτων.....
Όλοι φώναζαν...''βάστα Ρόμελ''...όπως οι μαυραγορίτες στον πόλεμο.....άρχιζαν να καταλαβαίνουν πως παλιά είχαν λίγα όμως ήταν δικά τους...πως τους είχαν μεθύσει για να τους πάρουν ό,τι πολυτιμότερο είχαν.....και δεν ήταν αυτό μόνο η γη τους...ήταν η ουσία της ύπαρξής τους...το φιλότιμο,η σκέψη,το είναι τους,η κληρονομιά των προγόνων.....
Το τι έκαναν τελικά,το πως ξεμπέρδεψαν οι ''καλοί αυτοί άνθρωποι'' θα το μάθουμε σε λίγα χρόνια....
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
AS GREEKS GO ABROAD FOR A BETTER CHANCE.....
Many Greeks specialy young and good educated try to find a better luck,a chance to survive,outside Greece...
The bad economic situation,a kind of war against real Greeks,make many people suffer and as they find no solution,they escape.....
There were two types of thinking on earth...the material one, that has nothing to do with Greece and the spiritual that was always part of us.......but the enemy turned Greece as a material paradise for 3 dacades with money from nowhere......We saw people around doing nothing and having a lot....Now the same enemy comes to destroy by asking for big big money.....A good thing maybe can come after all this.....spirit will come back in the place it was born.....brutal materialism was not our part and will go out.......
The bad economic situation,a kind of war against real Greeks,make many people suffer and as they find no solution,they escape.....
There were two types of thinking on earth...the material one, that has nothing to do with Greece and the spiritual that was always part of us.......but the enemy turned Greece as a material paradise for 3 dacades with money from nowhere......We saw people around doing nothing and having a lot....Now the same enemy comes to destroy by asking for big big money.....A good thing maybe can come after all this.....spirit will come back in the place it was born.....brutal materialism was not our part and will go out.......
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ ΣΤΟΝ ΠΥΡΑΥΛΟ.....
Για όσους ζούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 80,τίποτα από όσα ακολούθησαν δεν ήταν προβλέψιμο...ουσιαστικά αυτά που συνέβησαν μετά ήταν σχεδόν θαυματουργικά....όσο κι αν αυτό το τότε θαύμα έγινε στις μέρες μας εφιάλτης...
Ενας ολόκληρος κόσμος βολεύτηκε ξαφνικά....γέμισε ο τόπος ακριβά αυτοκίνητα μe κατόχους πολλές φορές ανθρώπους αγνώστου εργασίας....τα χρήματα σχεδόν φύτρωναν σε πολλούς....πακέτα επιδοτήσεων πετούσαν πάνω από κεφάλια....όσο κι αν κάποιοι από εμάς δεν πείραμε ούτε λέπι....
Στην τηλεόραση ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις για μπούρδες....ξύλινη γλώσσα και δικαιώματα εργαζομένων που επιτέλους αποκτούσαν ποιότητα ζωής.....
Βιντεοκασέτες....κατανάλωση....χρυσές καδένες...κάμπριο αυτοκίνητα.....κι έπειτα χλιδάτες εκπομπές...πολλά δώρα...φτηνός δανεισμός....ανοικοδόμηση...πολυτέλειες....κι όλα αυτά σε πήλινα πόδια και κινούμενη άμμο.....
Πως αυτά τα σνομπ βλέμματα είχαν τραφεί ποτέ δεν κατάλαβα...με τι υπόσταση...με ποιά αιδώ είχαν μοιραστεί όλων τα ιμάτια αλλά και των επερχόμενων σε κάποιους;;;;;;;;.....μιας και τα χρήματα της καλοπέρασης ήταν δανεικά,αεριτζίδικα κι αδούλευτα τις περισσότερες φορές.....
Στήθηκε καλά η παγίδα.....η μαγκιά αποδείχτηκε τζούφια....και τα σνομπ βλέμματα άρχισαν να μαζεύονται.....βέβαια τα κομοδινί μαλλιά...τα βαμμένα νυχάκια στα πόδια....και γενικά το ''εγώ'' δεν ξεφουσκώνουν εύκολα...τα δήθεν μπήκαν στο πετσί.....κι ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί κι άλλη δυσκολία για να ξεκολλήσουν.....
Όλο αυτό έμοιαζε σαν μια πορεία από τον γάϊδαρο στον πύραυλο χωρίς ενδιάμεσες στάσεις....και τώρα ήρθαν να ζητήσουν να πάμε πίσω και να περάσουμε από τις στάσεις....ο πύραυλος έμεινε χωρίς καύσιμα.....ωιμέ και τρισαλί...κι άντε φτου κι απ την αρχή......
Ενας ολόκληρος κόσμος βολεύτηκε ξαφνικά....γέμισε ο τόπος ακριβά αυτοκίνητα μe κατόχους πολλές φορές ανθρώπους αγνώστου εργασίας....τα χρήματα σχεδόν φύτρωναν σε πολλούς....πακέτα επιδοτήσεων πετούσαν πάνω από κεφάλια....όσο κι αν κάποιοι από εμάς δεν πείραμε ούτε λέπι....
Στην τηλεόραση ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις για μπούρδες....ξύλινη γλώσσα και δικαιώματα εργαζομένων που επιτέλους αποκτούσαν ποιότητα ζωής.....
Βιντεοκασέτες....κατανάλωση....χρυσές καδένες...κάμπριο αυτοκίνητα.....κι έπειτα χλιδάτες εκπομπές...πολλά δώρα...φτηνός δανεισμός....ανοικοδόμηση...πολυτέλειες....κι όλα αυτά σε πήλινα πόδια και κινούμενη άμμο.....
Πως αυτά τα σνομπ βλέμματα είχαν τραφεί ποτέ δεν κατάλαβα...με τι υπόσταση...με ποιά αιδώ είχαν μοιραστεί όλων τα ιμάτια αλλά και των επερχόμενων σε κάποιους;;;;;;;;.....μιας και τα χρήματα της καλοπέρασης ήταν δανεικά,αεριτζίδικα κι αδούλευτα τις περισσότερες φορές.....
Στήθηκε καλά η παγίδα.....η μαγκιά αποδείχτηκε τζούφια....και τα σνομπ βλέμματα άρχισαν να μαζεύονται.....βέβαια τα κομοδινί μαλλιά...τα βαμμένα νυχάκια στα πόδια....και γενικά το ''εγώ'' δεν ξεφουσκώνουν εύκολα...τα δήθεν μπήκαν στο πετσί.....κι ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί κι άλλη δυσκολία για να ξεκολλήσουν.....
Όλο αυτό έμοιαζε σαν μια πορεία από τον γάϊδαρο στον πύραυλο χωρίς ενδιάμεσες στάσεις....και τώρα ήρθαν να ζητήσουν να πάμε πίσω και να περάσουμε από τις στάσεις....ο πύραυλος έμεινε χωρίς καύσιμα.....ωιμέ και τρισαλί...κι άντε φτου κι απ την αρχή......
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012
ΒΙΕΤΝΑΜ ΚΑΙ ΜΠΙΑΦΡΑ........
Όσοι μεγαλώναμε τα τέλη της δεκαετίας του 60 και στη διάρκεια της δεκαετίας του 70,είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα σε σοβαρά ιστορικά γεγονότα.....το κοριτσακι που τρέχει καμένο απο βόμβες ναπάλμ στο Βιετνάμ ήταν από τη δική μας γενιά,όπως και τα παιδάκια που λιμοκτονούσαν στη Μπιάφρα....όπως κι αυτά που έτρεχαν να σωθούν στα αμερικάνικα ελικόπτερα κατά την εκκένωση της Σαϊγκόν....
Θα προσπαθήσω να παραθέσω κάποια αντίστοιχα βίντεο από εκείνα που ίσως βλέπαμε στα δελτία ειδήσεων τότε....ΗΧΩ1 και ΗΧΩ2 τα έλεγαν αν θυμάμαι καλά....
Στο πρώτο βίντεο μπορείτε να δείτε την ιστορία του κοριτσιού που κάηκε από τις ναπάλμ....στο δεύτερο την εκκένωση της Σαϊγκόν,η οποία μετονομάσθηκε σε Χο Τσι Μινχ σίτυ.......
Παρακάτω,ένα βίντεο από τον πόλεμο της Μπιάφρας....μιας λέξης που ενώ αποτελούσε όνομα κάποιου κρατιδίου που προσπαθούσε να επιζήσει,στα δικά μας αυτιά σήμαινε πείνα και παιδιά τυμπανισμένα από την ασιτία....
Θα προσπαθήσω να παραθέσω κάποια αντίστοιχα βίντεο από εκείνα που ίσως βλέπαμε στα δελτία ειδήσεων τότε....ΗΧΩ1 και ΗΧΩ2 τα έλεγαν αν θυμάμαι καλά....
Στο πρώτο βίντεο μπορείτε να δείτε την ιστορία του κοριτσιού που κάηκε από τις ναπάλμ....στο δεύτερο την εκκένωση της Σαϊγκόν,η οποία μετονομάσθηκε σε Χο Τσι Μινχ σίτυ.......
Παρακάτω,ένα βίντεο από τον πόλεμο της Μπιάφρας....μιας λέξης που ενώ αποτελούσε όνομα κάποιου κρατιδίου που προσπαθούσε να επιζήσει,στα δικά μας αυτιά σήμαινε πείνα και παιδιά τυμπανισμένα από την ασιτία....
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1974.....
Για όσους ζούσαν το καλοκαίρι του 74,εκείνο δεν ήταν ένα απλό καλοκαίρι....εμείς τα δεκάχρονα τότε παιδιά κάναμε μπάνια και παίζαμε μπάλα στην κάψα του μεσημεριού με θερμοκρασίες που δεν είχαν σχεση με τα σημερινά καλοκαίρια,μέχρι που κάποιο πρωινό του Ιούλη οι τηλεοράσεις ανέβασαν μια εικόνα ακίνητη με υπόκρουση εμβατήρια...αυτό ήταν....είχαμε πόλεμο.....
Ενας φίλος που παίζαμε μαζί μπάλα έκλαιγε σχεδόν έχοντας τον πατέρα του μάχιμο ενώ οι δικοί μας πατεράδες έφυγαν οι περισσότεροι για την επιστράτευση κι έπειτα από δυο μέρες γύρισαν λέγοντας πως τους έβαλαν στην πολιτική άμυνα....κι έπειτα κάποιο βράδυ αργά, όσοι μέναμε κοντά στο παλιό αεροδρόμιο, ξυπνήσαμε από το ε ε έρχεται που φώναζε ο κόσμος που υποδεχόταν τον Καραμανλή...
Μέσα σ αυτήν την ατμόσφαιρα,λίγες μέρες μετά,έκανε την εμφάνισή της μια εκπομπή στην τηλεόραση,μια εκπομπή που θα σημάδευε για αρκετά χρόνια τα τηλεοπτικά δρώμενα....ΤΟ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ.....με παρουσιαστή τότε τον Βαγγέλη Βουλγαρίδη.....
Παραθέτω το βιντεάκι με του θρυλικούς τίτλους....
Ενας φίλος που παίζαμε μαζί μπάλα έκλαιγε σχεδόν έχοντας τον πατέρα του μάχιμο ενώ οι δικοί μας πατεράδες έφυγαν οι περισσότεροι για την επιστράτευση κι έπειτα από δυο μέρες γύρισαν λέγοντας πως τους έβαλαν στην πολιτική άμυνα....κι έπειτα κάποιο βράδυ αργά, όσοι μέναμε κοντά στο παλιό αεροδρόμιο, ξυπνήσαμε από το ε ε έρχεται που φώναζε ο κόσμος που υποδεχόταν τον Καραμανλή...
Μέσα σ αυτήν την ατμόσφαιρα,λίγες μέρες μετά,έκανε την εμφάνισή της μια εκπομπή στην τηλεόραση,μια εκπομπή που θα σημάδευε για αρκετά χρόνια τα τηλεοπτικά δρώμενα....ΤΟ ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ.....με παρουσιαστή τότε τον Βαγγέλη Βουλγαρίδη.....
Παραθέτω το βιντεάκι με του θρυλικούς τίτλους....
Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ............
Κάθε όνομα,άγνωστο ακόμα σε εμένα το γιατί,δίνει μια ικανότητα αρνητική ή θετική την οποία μεταβιβάζει σε κάποιο βαθμό σε αυτόν που το φέρει....πιθανόν αυτό να σχετίζεται με τη χάρη του Αγίου που δίνει το όνομα....με τη δόνηση που προκαλεί στο σύμπαν η εκφορά του ονόματος ή με μυστικές ένοιες που ούτε καν περνάνε από το ανθρώπινο μυαλό.....τα γράμματα εξάλλου αποτελούν σημαντικούς συμβολισμούς που μπορούν να εκλειφθούν ως απλές μορφοποιήσεις πρωτογονικής προέλευσης ή ως βαθύτερες τακτικές προσέγγισης του άπειρου μέσα από έναν πεπερασμένο κόσμο....ένα σχετικό βιντεάκι παραθέτω και ελπίζω σε επόμενη καταγραφή να αποφασίσω να παραθέσω κάπποια από τα δικά μου στατιστικά δεδομένα......
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ....
Το 1940 βρισκοταν σε εξελιξη η μαχη της Αγγλιας,με τους Γερμανους να εξορμουν με μεσαιου τυπου βομβαρδιστικα...οπως το Heinkel 111....εναντιον πολεων της Αγγλιας....προσφατα ανακαλυψα στο youtube αποσπασματα απο μια ταινια του 1967 περιπου,που περιγραφει τα γεγονοτα , οπου πετουσαν αντιγραφα τετοιων αεροπλανων,κατασκευασμενα με αδεια της Heinkel στην Ισπανια...μου εκαναν εντυπωση οι απωλειες των Γερμανων οπως εμφανιζονταν στην ταινια...αλλα μαλλον καπως ετσι θα ηταν μιας και με τετοια αεροπλανα δεν μπορουσαν να υπαρξουν τα αποτελεσματα που ηθελαν οι Γερμανοι....εξαλλου αριθμητικα δεν μπορουσαν να ανταποκριθουν και ηταν ευαλωτα....το δειχνει και η παρακατω φωτογραφια....
......ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟΥ ΓΚΥΖΗ....
Εκει,γυρω στο 1972,σε ολα σχεδον τα περιπτερα κρεμονταν μεσα σε διχτακια,μπαλες με τυπωμενο πανω τους το...ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΓΟΥΕΜΠΛΕΙ.....εκεινη την περιοδο εμεις που ειμασταν παιδια των πρωτων ταξεων του δημοτικου τη θυμομαστε με νοσταλγια οι περισσοτεροι....εγω θυμαμαι κι ενα τραγουδακι του Καλατζη απο εκεινα τα χρονια,ενα τραγουδι που αναφερει τα στενα του Γκυζη....μιας περιοχης με πολλους οπαδους του Παναθηναικου....
Προσφατα ανακαλυψα κι ενα ενδιαφερον τραγουδι του Σακη Παπανικολαου για τους Αμπελοκηπους και τον Παναθηναικο...το παραθετω σε μια μαλλον οπαδικη εκδοχη..
Προσφατα ανακαλυψα κι ενα ενδιαφερον τραγουδι του Σακη Παπανικολαου για τους Αμπελοκηπους και τον Παναθηναικο...το παραθετω σε μια μαλλον οπαδικη εκδοχη..
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;;;;;;
Αυτα που θα γραψω αποτελουν περισσοτερο παρατηρησεις παρα αναλυση γεγονοτων...εξαλλου υπαρχουν πολλες ιντερνετικες πηγες για να βρει καποιος στατιστικα ή παρομοια στοιχεια.....
Η αληθεια ειναι πως στην ελληνικη κοινωνια η λεγομενη απλελευθερωση των γυναικων ηρθε αργοτερα απο αλλες κοινωνιες και ακομα δεν υπαρχουν τα πρεποντα στοιχεια ή πιο σωστα κανενας σχεδον δεν θελει να σκαλισει τετοια θεματα....
Οι ρολοι ανδρων και γυναικων ηταν δομημενοι για χιλιετιες σε ενα μοτιβο επαναλαμβανομενο και λειτουργικο...εξαλλου πολλα πραγματα καθημερινα ειναι καταπιεστικα αλλα κανεις δεν τα ονομαζει ως τετοια....το σχολειο ας πουμε ειναι μια καταπιεστικη κατασταση απολυτως αποδεκτη....η εργασια το ιδιο...η διαβιωση στα ορια ενος μικρου διαμερισματος στο κεντρο μιας πολης επισης.....ομως δεν εγινε κατι αναλογο σε αυτους τους τομεις με αυτο που εγινε στο επιπεδο σχεσεων ανδρων και γυναικων μετα τη λεγομενη απελευθερωση των γυναικων....οσο κι αν αυτη περασε..ντουκου....
Οι γυναικες μπηκαν στους χωρους δουλειας....τωρα αν αυτο προσφερε στην κοινωνια το συζηταμε....οι χωροι δουλειας εγιναν και πασαρελες καποιες φορες...και χωρος για φλερτ.....κι οταν υπαρχει και γαμος τα πραγματα μπερδευονται λιγακι......οσο για τα χρηματα που προσεφερε η γυναικεια εργασια στις οικογενειες....συζητιεται παρα πολυ...αν βγαλουμε τα εξοδα ενδυσης και υποδησης...τροφης στην εργασια αλλα και μεταφορας....μενουν ελαχιστα...ενω ταυτοχρονα γεννιουνται λιγοτερα παιδια αφου δουλεια και τεκνοποιία δεν πολυκολλανε....και ενδοοικογενειακα προεκυψαν νεα,πολλες φορες δυσκολα προβληματα......
Οι περισσοτεροι εμαθαν τον ρολο του φυλου τους απο τους γονεις τους...η γυναικα συμπεριφερεται ετσι...ο ανδρας ετσι....οπως εβλεπαν την μητερα τα κοριτσια και τον πατερα τα αγορια....οπως ακριβως σε ενα θεατρικο εργο....
Αργοτερα ομως,μετα τις εντονες αλλαγες οι ρολοι χαθηκαν...ο αντρας εμεινε ελεεινα ξεκρεμαστος να παιζει το ρολο που εμαθε και να ακουει αλλα λογια απο τον ετερο πρωταγωνιστη,τη γυναικα,λογια που δεν τα ελεγε το κειμενο του εργου...αυτα που τους ειχαν διανεμηθει πριν ανεβουν στη σκηνη.....
Δυστυχως ειναι λιγοι αυτοι που θα δεχθουν αυτα που παραθετω...αλλα δεν πειραζει...εξαλλου τα πραγματα τραβανε τον νομοτελειακο τους δρομο....και αυτα που παθαιναν ανθρωποι σε αλλες εποχες μεσω ασθενειων ή πολεμων...τωρα τα παθαινουν με αλλο τροπο.....για παραδειγμα....οι ανδρες μεχρι τα 40 θα ειχαν παει σε τρεις πολεμους,θα ειχαν σκοτωθει ή τραυματισθει οι μισοι...τωρα εχουν παρει ενα διαζυγιο και μερικες αποτυχημενες σχεσεις στην τσεπη....τοτε θα ηταν αναπηροι ή νεκροι...τωρα ειναι ζωντανοι νεκροι.....οι γυναικες τοτε θα ηταν χηρες με μερικα παιδια να προσπαθουν να τα ζησουν...τωρα μπορει να ειναι χωρισμενες και να παλευουν καθε μηνα να παρουν τη διατροφη.....
Η αληθεια ειναι πως στην ελληνικη κοινωνια η λεγομενη απλελευθερωση των γυναικων ηρθε αργοτερα απο αλλες κοινωνιες και ακομα δεν υπαρχουν τα πρεποντα στοιχεια ή πιο σωστα κανενας σχεδον δεν θελει να σκαλισει τετοια θεματα....
Οι ρολοι ανδρων και γυναικων ηταν δομημενοι για χιλιετιες σε ενα μοτιβο επαναλαμβανομενο και λειτουργικο...εξαλλου πολλα πραγματα καθημερινα ειναι καταπιεστικα αλλα κανεις δεν τα ονομαζει ως τετοια....το σχολειο ας πουμε ειναι μια καταπιεστικη κατασταση απολυτως αποδεκτη....η εργασια το ιδιο...η διαβιωση στα ορια ενος μικρου διαμερισματος στο κεντρο μιας πολης επισης.....ομως δεν εγινε κατι αναλογο σε αυτους τους τομεις με αυτο που εγινε στο επιπεδο σχεσεων ανδρων και γυναικων μετα τη λεγομενη απελευθερωση των γυναικων....οσο κι αν αυτη περασε..ντουκου....
Οι γυναικες μπηκαν στους χωρους δουλειας....τωρα αν αυτο προσφερε στην κοινωνια το συζηταμε....οι χωροι δουλειας εγιναν και πασαρελες καποιες φορες...και χωρος για φλερτ.....κι οταν υπαρχει και γαμος τα πραγματα μπερδευονται λιγακι......οσο για τα χρηματα που προσεφερε η γυναικεια εργασια στις οικογενειες....συζητιεται παρα πολυ...αν βγαλουμε τα εξοδα ενδυσης και υποδησης...τροφης στην εργασια αλλα και μεταφορας....μενουν ελαχιστα...ενω ταυτοχρονα γεννιουνται λιγοτερα παιδια αφου δουλεια και τεκνοποιία δεν πολυκολλανε....και ενδοοικογενειακα προεκυψαν νεα,πολλες φορες δυσκολα προβληματα......
Οι περισσοτεροι εμαθαν τον ρολο του φυλου τους απο τους γονεις τους...η γυναικα συμπεριφερεται ετσι...ο ανδρας ετσι....οπως εβλεπαν την μητερα τα κοριτσια και τον πατερα τα αγορια....οπως ακριβως σε ενα θεατρικο εργο....
Αργοτερα ομως,μετα τις εντονες αλλαγες οι ρολοι χαθηκαν...ο αντρας εμεινε ελεεινα ξεκρεμαστος να παιζει το ρολο που εμαθε και να ακουει αλλα λογια απο τον ετερο πρωταγωνιστη,τη γυναικα,λογια που δεν τα ελεγε το κειμενο του εργου...αυτα που τους ειχαν διανεμηθει πριν ανεβουν στη σκηνη.....
Δυστυχως ειναι λιγοι αυτοι που θα δεχθουν αυτα που παραθετω...αλλα δεν πειραζει...εξαλλου τα πραγματα τραβανε τον νομοτελειακο τους δρομο....και αυτα που παθαιναν ανθρωποι σε αλλες εποχες μεσω ασθενειων ή πολεμων...τωρα τα παθαινουν με αλλο τροπο.....για παραδειγμα....οι ανδρες μεχρι τα 40 θα ειχαν παει σε τρεις πολεμους,θα ειχαν σκοτωθει ή τραυματισθει οι μισοι...τωρα εχουν παρει ενα διαζυγιο και μερικες αποτυχημενες σχεσεις στην τσεπη....τοτε θα ηταν αναπηροι ή νεκροι...τωρα ειναι ζωντανοι νεκροι.....οι γυναικες τοτε θα ηταν χηρες με μερικα παιδια να προσπαθουν να τα ζησουν...τωρα μπορει να ειναι χωρισμενες και να παλευουν καθε μηνα να παρουν τη διατροφη.....
Δυστυχως σημερα δεν μεγαλωνουν δυο φυλα ανθρωπων οι οικογενειες...συνηθως μεγαλωνουν ενα....καμια διαφορα στα παιχνιδια..μικροδιαφορες στα ρουχα...ιδια εκπαιδευση...ιδιοι στοχοι...μετα τι μπορει να ζητηθει διαφορετικο.....δεν υπαρχουν διαφορετικοι ρολοι κι ετσι σκηνοθετης,ηθοποιοι και λοιποι τελουν εν τρικυμια....περιμενοντας καινουργια κειμενα.....ας ελπισουμε στο μελλον να υπαρξει καινουργιο σεναριο ή εν πασει περιπτωσει η καθαρση....οπως σε ολα τα εργα της αρχαιας τραγωδιας....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)